Reisverhaal «Sri Lanka - algemeen»
Azië - deel 2
|
Sri Lanka
|
0 Reacties
16 Februari 2012
-
Laatste Aanpassing 11 Maart 2012
Sri Lanka is een 65.610 km² groot eiland, gelegen in de Indische Oceaan. Hier heerst een aangenaam warm klimaat, met gans het jaar door een gemiddelde temperatuur van 27° C in Colombo. In het binnenland is het merkelijk koeler, vooral in de hooglanden kan het eerder koud zijn op regenachtige dagen, ’s avonds en ‘s ochtends. De temperatuur van het zeewater is eveneens 27° C. Regenperiodes kent men er vooral in mei en juli in het zuidwesten, in december en januari in het noordoosten.
Het is een uniek eiland dat heel veel variatie te bieden heeft qua cultuur, natuur, wilde dieren, vogels, ... men telt 103 watervallen, Bambarakanda is de hoogste met 240 meter.
Er zijn 21,1 miljoen inwoners, waarvan 74,5 % Sinhalezen, 11,9 % Sri Lanka Tamils, 4,6 % Indische Tamils, 8,3 % Moren, 0,7 % andere. De officiële talen zijn Sinhala, Tamil en Engels.
Sri Lanka had jarenlang te kampen met burgeroorlogen. Tijdens LTTE (Liberation Tigers of Tamil Eelam) oorlog in de jaren ’90 werden er 1 miljoen landmijnen geplaatst.
De zogenaamde Tamil Tijgers oorlog werd slechts 3 jaren geleden beëindigd. Een aantal gebieden in het land zijn pas recent heropend voor het toerisme. Nog steeds zijn de spanningen duidelijk te voelen tussen de verschillende bevolkingsgroepen.
Men heeft er een democratisch kiessysteem, verkiezingen dienen meestal voortijdig uitgeschreven te worden om de rust in het land te behouden. Sinds 1931 geldt er vrouwenstemrecht.
De oude bevolking van de historische steden was gekend voor het ontwerp van zeer ingenieuze waterleidingssystemen, waarrond zeer vroeg reeds grote vestigingen werden uitgebouwd.
Populairste dranken:
Thee en gele koningskokosnoot.
Nationale sport:
In elke plaats vindt men cricket terreinen waarop jong en oud hun favoriete sport uitoefenen. Sri Lanka heeft een zeer sterk team, dat jaarlijks met India kampt om de wereldtitel.
Religie:
De meerderheid van de bevolking is boeddhist, verder zijn er nog hindoes, moslims en christenen.
De Bodhi boom (ficus) is een belangrijk symbool voor het boeddhisme, deze boom is telkens een ent van de originele heilige boom in India.
Economie:
11 miljoen ton vis wordt uitgevoerd, waarvan 400 ton krab en kreeft.
1,6 miljoen Sri Lankesen werken in het buitenland, hoofdzakelijk in het Midden Oosten, hierdoor komt 1,5 biljoen USD het land binnen, ten gunste van de economie.
Met een oogst van 300.000 ton per jaar is Sri Lanka de 3de grootste theeproducent ter wereld.
Sri Lanka verbiedt sinds 1991, als één van de eerste landen, alle genetisch gemanipuleerde voedingwaren.
Bevolking:
Zeer eerlijke, vriendelijke en behulpzame bevolking. In vele gevallen werden we aangesproken in zeer goed Engels en hadden we aangename gesprekken, leerden hierbij het leven in dit land wat beter kennen. Bijbedoelingen waren er meestal niet.
Spanningen tussen de verschillende bevolkingsgroepen zijn overduidelijk aanwezig. Is dit een gevolg van de slepende burgeroorlog die slechts 3 jaar geleden eindigde, of komt het door de totaal verschillende culturen ... We missen de stralende glimlach en uitbundige lach die we in andere aziatische landen tegenkwamen.
Een anekdote: Een vriendelijke jonge man hielp ons een fietsen herstelplaats te vinden toen Herlinde een lekke band reed in Anuradhapura. We moesten hiervoor zeker 5 km stappen (en terug). We wilden hem bedanken door hem iets te geven, wat hij volstrekt niet wou aannemen. Marc kocht hem wat koekjes voor zijn kinderen en we stuurden nadien enkele foto’s ter herinnering.
De man toonde ons onderweg zijn zeer primitief huisje, langs een rivier die functioneert als ‘de waterleiding’ … waarin ook de mensen zich stonden te wassen. Hij was bovendien analfabeet, moest iemand roepen om zijn adres voor ons op te schrijven.
Volgens ons kon hij een zakcentje echt wel gebruiken !
Voor het plakken van de fietsband moesten we 30 LKR betalen, zo’n 0,22 EUR.
We zagen zelfs in een restaurant een jonge kelner fooien weigeren. Op de rekening werd immers de gebruikelijke 10 % service kost aangerekend (zoals vaak in Sri Lanka). Eerlijk is eerlijk …
De uitzonderingen op deze regel ontmoetten we in de meest toeristische plaatsen, zoals rond de busstations van Colombo, Kandy en Galle. Hier probeerden mannen ons te benaderen op een vriendelijke manier, meestal met een verhaal over hun fictief beroep (leraar, postbeambte, bankbediende, politieagent, verantwoordelijke toerismekantoor, …). Wanneer het contact is gelegd, proberen ze je te ‘helpen’ aan accommodatie, vervoer of als gids. We waren op de hoogte, dus lieten ons niet strikken. Enkele keren werden ze zelfs echt agressief en begonnen bedreigingen te uiten, omdat we hen niet wilden volgen …
De gemiddelde levensverwachting in Sri Lanka is voor mannen 73 j., voor vrouwen 77 j.
Per 7.000 huwelijken registreert er jaarlijks 1 scheiding.
Accommodatie:
Hotels zijn overal beschikbaar, ook in de niet toeristische plaatsen.
Prijs/kwaliteit zijn de hotels overal zeer basis.
Ook moesten we ervaren dat de properheid vaak te wensen over laat. In een aantal hotelletjes kregen we enkel een onderlaken, dat vaak niet ververst was. In koelere streken in het binnenland werd wel een deken voorzien, maar dat was meestal niet fris.
Gelukkig hebben we steeds onze eigen zijden (lichtgewicht) lakenzakken bij, een goeie oplossing.
Handdoeken en WC papier moesten we vaak vragen. In die gevallen probeerden we steeds een proper laken te krijgen om extra te kunnen gebruiken.
Vele kamers zijn voorzien van verluchtingsopeningen, muggengaas is niet steeds voorzien. Veelal waren er wel muskietennetten boven de bedden bevestigd, maar lang niet altijd. Goed dat we het onze steeds mee hebben.
Door de oorlog die slechts 3 jaar geleden werd beëindigd, viel het toerisme hier weg en er werd niet bijgebouwd. Hotels zijn er in drukke periodes aldus te weinig, hiervan wordt geprofiteerd. In de meer toeristische plaatsen en op feestdagen en vakantieperiodes vraagt men gemakkelijk het dubbele van de prijs voor een overnachting. De kwaliteit is daarom niet beter.
Onderhoud wordt amper uitgevoerd aan de hotels, poetsen gebeurt zeer oppervlakkig. Soms zijn er echter uitzonderingen, dit heeft niet te maken met de prijs.
Muggen:
Vooral ’s ochtends en ’s avonds zijn er overal veel muggen.
We gebruikten een spray met DEET 20 %.
Wij kochten onderweg ook een spuitbus voor op de kamer, die we soms gebruikten vóór het avondeten (zelfs in de ietwat duurdere hotels). Dat hielp merkelijk om niet gebeten te worden, vooral tijdens het douchen.
De meeste hotels bieden muskietennetten boven de bedden. Waar deze niet voorzien waren, gebruikten we onze eigen muskietennet, echt geen overbodige luxe.
Levensduurte:
Een wedde van een leraar bedraagt 30.000 LKR per maand (200 EUR), niet voldoende om zijn gezin te onderhouden ... laat staan een auto aan te schaffen.
Op de leeftijd van 55 jaar gaat men met pensioen, wie dit aanvraagt kan toestemming krijgen tot 60 jaar te werken. Ambtenaren krijgen een maandelijks pensioen, in de privé sector krijgt men een éénmalige pensioenpremie uitbetaald.
In Sri Lanka rijden opvallend veel bussen, naar alle mogelijke bestemmingen, in verhouding tot het beperkte aantal auto’s. Weinigen kunnen zich een auto aanschaffen, dit is voorbehouden aan de rijken.
Er rijden zo’n 3 miljoen 3 wielers in Sri Lanka, aankoopkost nieuw: +/- 2.700 USD. Een goede middenklasser zal wel eens een driewieler (tuk-tuk) als persoonlijk vervoermiddel bezitten.
Voor de locale bevolking is een opname of consultatie in een overheidsziekenhuis gratis.
Overal zien we kleine privéziekenhuizen met apotheek die goed zijn uitgerust.
Een hardnekkige ontsteking in de rug van Herlinde (overbelasting) dwong ons hier gebruik van te maken. Het doktersbezoek verliep vlot, we kregen de nodige uitleg en medicatie. Rekening: 200 LKR visite, 91,26 LKR medicatie (in totaal: 2 EUR). Tijdens een tweede bezoek werd de medicatie versterkt en betaalden we in totaal 867 LKR (5,90 EUR).
Prijzenpolitiek:
Inkomprijzen zijn extreem hoog, vooral wanneer die door de overheid worden bepaald.
Voor een bezoek van de oude steden, betaalt men 25 USD – 30 USD. Voorheen bestond er een combinatieticket dat interessant was voor toeristen die meerdere sites willen bezoeken. Dit werd afgeschaft op 1 januari 2012 en de prijzen werden verhoogd.
Wanneer men natuurparken wenst te bezoeken, moet men met verschillende deeltarieven rekening houden. Behalve een prijs per persoon, betaalt men ook een soort administratieve kost, een kost om met een voertuig in het park te mogen (soms slechts een klein eindje), soms een gids. Wie gegroepeerd een ticket koopt betaalt slechts 1 x administratie, gids, jeeps of minibusjes kunnen worden gedeeld. Het prijsverschil daalt bijgevolg merkelijk.
De tempels die door de boeddhisten worden beheerd, hebben merkelijk lagere inkomprijzen, ook al zijn deze nog steeds hoog in vergelijking met wat we reeds in andere landen betaalden.
Meestal betalen toeristen zo’n 25 x de prijs van de locale bevolking, één maal mochten we zelfs 62 keer de prijs van de locale bevolking betalen. Lichtjes overdreven volgens ons !
Ondanks de astronomische inkomprijzen bezochten we de belangrijkste tempels en historische steden, alsook enkele natuurgebieden. Mochten de tarieven ‘normaal’ zijn geweest, hadden we zeker nog meer plaatsen aangedaan. De schandalig hoge prijzen geven een slecht gevoel, we ontmoetten een aantal toeristen die beslisten deze niet te betalen … hun bezoek te beperken tot betaalbare plaatsen. Jammer dat men in zo’n schitterend land deze onrealistische prijzenpolitiek wenst te voeren, mochten we dit op voorhand hebben geweten, we hadden Sri Lanka waarschijnlijk niet bezocht. Toch zijn we blij al dat moois gezien te hebben !
Hotels vallen vrij duur uit prijs/kwaliteit. Vooral wanneer we deze vergelijken met zuidoost Azië, wat we misschien niet echt mogen doen. Volgens toeristen die we tegenkomen, zijn de prijzen in 1 jaar tijd verdubbeld. We vermoeden dat de privépersonen het ‘slechte’ voorbeeld van de overheid overnemen en hun prijzen lustig beginnen aan te passen … wat de gevolgen voor het toerisme zullen zijn … we vrezen het ergste !
Consumptieproducten moeten allemaal door de producent worden geprijsd, naast de vervaldatum. Het is de bedoeling dat men overal hetzelfde aanrekent voor hetzelfde product, in een locaal buurtwinkeltje langs de straatkant, een grote supermarkt, een exclusief winkelcomplex, … Dit is interessant om weten, want zo worden we als toerist niet uitgebuit. We merken op dat men vaak tot 15 LKR meer vraagt voor een flesje gekoelde coca of water … wanneer we de juiste prijs tonen van 85 LKR, antwoordt men steevast … ‘cool’. Proberen blijft de boodschap. Doch er zijn steeds winkeltjes die deze praktijken niet toepassen, daar worden wij klant.
Ingevoerde consumptieartikelen moeten door de winkel zelf worden gelabeld, waardoor de prijzen vaak sterk overdreven worden.
Sommige producten zijn abnormaal duur, zoals WC papier dat tot 70 LKR per rol kost (0,5 EUR).
Alle vormen van papierwaren zijn duur. Verse voedingswaren uit kleine locale winkeltjes worden verpakt in kleine zelfgemaakte zakjes van krantenpapier of bladzijden uit gebruikte schoolschriftjes.
Op het einde van ons verblijf is er een prijsverhoging van de brandstof met 20 %. Na 2 dagen van staken, rijden de privébussen terug. De prijzen van het vervoer worden prompt met 20 % verhoogd (?), net of deze alleen de brandstof moeten dekken ... De vermelde bustarieven in onze artikelen zijn bijgevolg achterhaald.
Men voorspelt dat de winkelprijzen zullen volgen, ‘want alles moet vervoerd worden’ …
1 liter diesel kost: 151 LKR (1 EUR) na de prijsverhoging van 20 % die op het einde van ons verblijf plaatsvond.
1 flesje coca (0,5 l): 85 LKR (productie in Sri Lanka zelf), een coca light kost minstens 3 x zoveel (import).
Voeding:
De locale voeding in Sri Lanka is lekker, maar zeer ‘spicy’. We vragen steeds om voor ons het gerecht niet ‘spicy’ te maken … men belooft dit en doen hun best, maar men slaagt hier niet echt in. Meestal kunnen we het zo wel eten. Eigenlijk vinden we de kruidige keuken wel lekker, maar onze magen en darmen protesteren er nog steeds tegen. Ziek zijn we er nooit van geworden.
De gerechten leunen zeer sterk aan bij de Indische keuken en vaak worden ook Chinese schotels aangeboden. Westerse voeding wordt beperkt aangeboden in de ietwat duurdere restaurantjes, is meestal wel ok.
Men vindt hier veel vers fruit langs de straatkant in kraampjes of winkels. Ook hier moeten we opletten, want de toerist wordt vaak te veel aangerekend. Soms is het beter dit in de supermarkt aan te schaffen, daar gelden vaste prijzen.
Verse sapjes worden overal aangeboden, we checken steeds vooraleer te bestellen, want de betekenis van vers zit soms wel eens in een flesje. Men maakt alle drankjes vrij zoet.
Koffie kan men goedkoop drinken, meestal uit automaten (met melk en suiker). Zwarte koffie is moeilijk te vinden, tenzij in de duurdere hotels of restaurants in steden.
Wassen:
In bijna alle hotelletjes kan men zijn kledij laten wassen, doch men rekent een prijs per stuk aan die vrij hoog ligt, 50 LKR – 80 LKR per stuk. Wij verkiezen onze was per kilo te kunnen laten doen, waarvoor we in zuidoost Azië zo’n 1 USD betaalden per kg, een immens verschil. Onze zoektocht naar een wasserij mondt uit in dezelfde tarieven als in de hotels. We beperken ons bijgevolg steeds tot het hoognodige.
In ons hotelletje in Kandy is de vrouw bereid een ganse machine te wassen voor 600 LKR, wat de beste prijs is die we kunnen vinden.
Vervoer:
De wegen in Sri Lanka liggen er over het algemeen zeer goed bij. Wel zijn ze smal en zeer druk bereden, vooral door de vele bussen, vrachtverkeer en tuk-tuks.
Een zeer recente tolautosnelweg werd aangelegd tussen Galle en Maharagama (21 km van Colombo). Men werkt verder aan een uitbreiding hiervan. Hierop rijdt amper verkeer. Een grappig gezicht, op vele plaatsen staan politieagenten met speedguns, die hoopvol wachten tot er nog eens een auto passeert ...
Eens men achter het stuur zit, voelt men zich hier oppermachtig. De rijstijl die de meeste mensen erop na houden is echt onverantwoord, het verwondert ons dat er niet meer ongevallen gebeuren … want wie het meeste durf heeft, gaat ervoor !
Onze talrijke busritten zijn dan meestal ook zeer heftig, comfort is er niet in de overvolle bussen met te weinig ruimte waarin men meestal tegen elkaar plakt … bovendien wordt men ook nog eens van links naar rechts gegooid tijdens de wilde ritten en moet men zich schrap zetten omdat er voortdurend wordt geremd en weerom plankgas wordt gegeven. Goed dat de motoren allemaal zeer oud en versleten zijn, grote snelheden zijn hier niet mogelijk. De claxons … die werken wel zeker, zonder oponthoud !
Driewieler tuk-tuk:
Voor korte verplaatsingen kan men overal beroep doen op gemotoriseerde driewielers. Deze durven echter zeer hoge prijzen te vragen, vooral wanneer ze met een toerist te maken hebben.
Een metersysteem werd uitgewerkt, maar slechts gebruikt door een deel van de chauffeurs in Colombo. Hierbij betaalt men 50 LKR voor de eerste kilometer, daarna 30 LKR per kilometer extra.
Wanneer wij een tuk-tuk gebruikten, trachtten we nooit meer dan 100 LKR te betalen voor een rit tot +/- 2 km. In Kandy is het moeilijk om deze prijs te bekomen, daar betaalden we 150 LKR.
Bussen:
Openbaar vervoer bestaat uit massa’s bussen, de rode staatsbussen zijn meestal ouder en in minder goede staat dan de privébussen (meestal wit met kleurencombinatie). Om niet op de mousse of zelfs houten planken te moeten zitten op de versleten zetels, proberen we zoveel mogelijk de privébussen te nemen.
Deze bussen rijden zeer frequent, naar alle mogelijke bestemmingen en zijn bovendien spotgoedkoop. Toeristen betalen hiervoor hetzelfde tarief als de locale bevolking.
Reizen per locale bus kan zeer vermoeiend zijn, omwille van de krappe plaatsen. Op 1 rij staan 5 uiterst smalle zitjes (2 + 3) … het zweet wordt door de kledij heen gedeeld in dit superwarme land. Ondanks de vele bussen, zitten deze meestal propvol, mensen die rechtstaan leunen op deze die aan het gangpad zitten.
De meeste buslijnen dragen een nummer. Meestal kunnen we de bestemming niet lezen, omdat deze in het typische Sri Lankaans krulletjes geschrift worden uitgedrukt. Maar dit is niet echt zo’n probleem, er zijn steeds voldoende mensen die willen helpen ons de juiste bus aan te wijzen.
Op enkele lijnen rijden ook kleinere airco bussen (privé), die ietwat meer comfort bieden, maar geen ruimte hebben voor onze rugzakken. Dan moeten we een extra zetel inpalmen en hiervoor een ticket meer betalen. Lijkt ons niet overdreven. Enkel op deze aircobussen krijgen we geen ticket en probeert men wel eens de toerist te veel aan te rekenen, dit valt onmiddellijk op want de prijs mag ongeveer het dubbele bedragen van de niet-airco bussen, dus ...
Trein:
In Sri Lanka zijn enkele goede treinverbindingen, aangelegd tijdens de Engelse bezetting voor het vervoer van hun thee. We reizen waar mogelijk met de trein, die weliswaar traag vordert, maar ons wat meer zitcomfort biedt. De prijzen voor de trein in 2de klasse liggen amper hoger dan deze voor de bussen. Bovendien kan men een ticket 2de klasse bijna altijd reserveren met zetelnummer, hier dient niet te worden rechtgestaan.
De enige uitzondering hierop is de zeer populaire toeristische lijn Kandy – Ella – Badula, waar men enkel 1ste klasse kan reserveren. Tickets 2de en 3de klasse worden verkocht volgens de vraag … meestal hangen de mensen tot buiten aan de treinwagons.
Privé vervoer:
We ontmoeten een aantal toeristen die met privé vervoer het land bezoeken. De chauffeur dient vaak ook als beperkte gids. Zij reizen meestal zeer vlug door en verblijven zo’n 5 tot 10 tal dagen in het land. Prijzen hiervoor kennen we niet, maar we zijn overtuigd dat dit zeer duur uitvalt.
Tips:
Neem bij een bezoek van de oude steden steeds sokken mee. De heilige plaatsen mag men enkel blootsvoets of met sokken betreden. De rotsbodem kan zeer heet worden door de blakende zon, heeft soms ook scherpe randjes.
Een zaklamp is handig, in kleine plaatsjes kunnen de straten ’s avonds donker zijn. Ook was er tijdens ons verblijf enkele keren een korte stroomuitval.
Valuta:
1 EUR = 145,189 LKR (Sri Lankaanse Rupee) dd. 21 januari 2012.
Bij geldopname aan een ATM of betalingen met creditkaart worden geen extra kosten aangerekend in Sri Lanka, dit is bij wet bepaald.
