Reisverhaal «Langtang, Helambu en Gosainkund»

Reizen voor mei 2007 | Nepal | 0 Reacties 25 Oktober 1997 - Laatste Aanpassing 30 April 2011

We willen wandelen in de Himalaya. We hebben echter geen idee hoe we dat moeten aanpakken. Op een Azië-beurs ontmoeten we Jo Logghe. Jo is gehuwd met een Sherpa, samen hebben ze hun eigen trekkingsbureau in Kathmandu. Ze zijn de enigen die een eigen helikopterdienst hebben voor noodgevallen. We worden achteraf ontvangen bij haar moeder, waar ze tijdelijk logeert. Ze geeft ons uitgebreide informatie over de mogelijke trekkings.
 
We beslissen om onze tocht te laten voorbereiden door Jo. We willen wandelen op niet al te toeristische paden zoals Annapourna en het basiskamp van de Everest. Ze steekt de reis in elkaar, we zullen stappen in het wandelgebied Langtang, op het eindpunt van Langtang (niet ver van de grens met Tibet) willen we enkele dagen blijven om dagtochten te maken van hieruit, we kiezen ook voor het wandelgebied Helambu en Gosainkund als terugtocht.
 
Per trein naar Zaventem, we vliegen naar Kathmandu via een grote omweg. We maken tussenlandingen in Amsterdam en in Singapore met Singapore Airlines.  We worden opgehaald aan de luchthaven door mensen van ons hotel ‘Gauri Shanker’ dat we op voorhand boekten (eigendom van Jo Logghe).
 
Vooraleer de bergen in te mogen, hebben we een permit nodig. We moeten 2 dagen wachten om deze te bekomen. Tijdens deze periode, bezoeken we Kathmandu en zijn omgeving. 
 
Net voor de aanvang van de tocht worden we voorgesteld aan onze ploeg die ons zal begeleiden tijdens de tocht. Ze zijn met 9 : onze gids Madhap, de kok Dan met 3 hulpkoks en 4 dragers. Ze sleuren alles mee voor ons : kampeermateriaal, tafel en stoeltjes, maaltijden voor de gehele tocht, onze bagage en hun persoonlijke spulletjes voor tijdens de tocht. Naarmate de tocht vordert, wordt de groep gewijzigd. Dragers en de hulpkoks worden moe, sommigen van hen worden vervangen.  
Elke morgen worden we vroeg gewekt met thee en lauw water om ons te wassen. Daarna is er thee. Alle dagen zijn op dezelfde manier georganiseerd. Onmiddellijk na het ontbijt vertrekken we op tocht samen met de gids. De ploeg blijft achter, ze ruimen alles op. Tijdens de tocht steken ze ons allen voorbij. Tegen dat we aankomen op een afgesproken plek voor het middagmaal, staat alles reeds klaar. Na de middag gaat de tocht verder. Tegen dat wij aankomen op de kampeerplaats, is alles opnieuw geinstalleerd. De maaltijden tijdens de tocht zijn niet echt gevarieerd. Er komt soms wel een verrassing op tafel, zoals frietjes en een cake. Het is onmogelijk om hen eventjes te helpen, ze zijn ons steeds voor. Tijdens de vrije tijd een pas opzij zetten, is ook onmogelijk, steeds staat onze gids naast ons. Hij vindt zich verantwoordelijk voor ons, mochten we een stap verkeerd zetten, het zou zijn schuld zijn.
Tijdens de tocht delen we af en toe een geschenkje uit aan de ploeg. Het petje doen ze allen aan, onderweg wordt het meerdere malen gewassen. Van onze wasspelden zijn ze zot, dat hebben ze blijkbaar nog nooit gezien, dus worden deze ook verdeeld. Op een gegeven moment halen we voor elk een nieuwe T-shirt uit, nog in hun originele verpakking. Tijdens de tocht hebben we geen enkele T-shirt gezien. Dit begrijpen we niet goed, we vragen uitleg aan de gids. Hij vertelt ons dat ze zo fier zijn iets nieuws gekregen te hebben dat ze het eerst willen tonen aan hun familie vooraleer deze aan te doen.
 
Na onze tocht worden we aangesproken door een groep Belgen die ook in ons hotel logeert. Ze waren er ook wanneer we aankwamen. Zij wandelden de Annapourna in groep. Ze begrijpen niet dat wij zo’n tocht alleen maken, volgens hen onbetaalbaar. Tijdens de discussie blijkt dat wij minder betaalden voor onze privé tocht dan zij met de organistatie vanuit België. De tocht verliep ook niet vlekkeloos, elk heeft zijn wandelsnelheid, dus zijn het steeds dezelfden in de groep die moeten wachten, de laatsten krijgen nooit een rustpauze, anders moeten de eersten nog langer wachten.
 
Over de keuze van onze trekking zijn we heel tevreden. Een volgende keer zouden we niet meer kamperen, maar gebruik maken van de hotelletjes.  
Af en toe was het tentje bevroren, moest men wachten om deze af te breken, anders zou het kapot kraken. Een fles drinkwater in de tent was soms bevroren.
 
Programma :
- Kathmandu en omgeving
- Baktapur en omgeving
- busrit naar Dhunche
- Dhunche – Syabru
- Syabru – Lama Hotel
- Lama Hotel – Langtang Village
- Langtang Village – Kijanjin
- Kijanjin – 4 dagwandelingen
- Kijanjin – Langtang Village
- Langtang Village – Syabru
- Syabru – Singompa
- Singompa - Gosainkund
- Gosainkund – Ghopte
- Ghopte – Tharepatie
- Tharepatie – Kutumsang
- Kutumsang – Chisopani
- Chisopani - Kathmandu

 

Print Friendly and PDF

 

 

 

 

Plaats een Reactie

 

      
This site is only viewable in landscape mode !
Session Tracking