Reisverhaal «Nyaung Shwe»
Azië - deel 1
|
Myanmar
|
0 Reacties
14 November 2009
-
Laatste Aanpassing 02 Mei 2011
Nyaung Shwe, gelegen op 900 meter hoogte, is een klein plaatsje aan de rand van het belangrijkste kanaal ‘Nan Chaung’ dat in het Inle Lake uitmondt. Voor de meeste reizigers is dit de uitvalsbasis om Inle Lake te bezoeken. De hotels aan de rand van het meer zelf, zijn immers enkel per boot bereikbaar en bovendien zeer duur.
Met de trein verplaatsen we ons van Kalaw richting Inle Lake. Een nieuwe poging om het vervoer over de slechte wegen te vermijden. En inderdaad, op de sporen … geen putten … de trein wordt echter voortdurend van links naar rechts gewiegd, geeft ons af en toe het gevoel ‘nu kantelen we in de berm’. Dit omdat hij ‘te snel’ rijdt op de zeer smalle sporen. Alhoewel we 4 ½ uren doen over een traject van +/- 48 km. De zetels zijn meer dan versleten, de leuningen kunnen niet meer rechtop gezet worden … van enig comfort is zeker geen sprake.
We rijden door een mooi groen bergachtig landschap, waarin de verschillende gewassen op de veldjes een kleurrijke noot brengen. De vriendelijke locale passagiers om ons heen verwittigen ons telkens we aan iets bijzonders gaan komen om een foto van te nemen. Wanneer we aan de kleine stationnetjes onderweg stoppen, worden fruit, groenten en locale etenswaren te koop aangeboden. Tussen onze voeten lopen muizen heen en weer die gretig naar etensrestjes zoeken.
Nyaung Shwe is een aangenaam dorpje om eens in rond te slenteren. Veel is hier niet te bezoeken, maar zoals overal in dit land maken de vriendelijke mensen dat goed en ook hier is het boeiend om zien hoe men hier leeft, een grote stap terug in de tijd.
Vroeg om de massa toeristen voor te zijn, vertrekken we met ons bootje naar het Inle Lake. We hebben geluk, ons hotel is één van de weinigen die vanaf 6.00 u ontbijt serveert.
In de ochtendnevel varen we doorheen het kanaal naar het Inle Lake en zien vissers op verschillende manieren hun netten uitwerpen, afhankelijk van de beoogde soort vangst. Gids Tine legt uitvoerig uit hoe het allemaal in zijn werk gaat. Zeer boeiend en mooi om zien.
Na een eindje op het meer te varen, slaan we af om door een smal kanaaltje tussen drijvende tomatenplantages heen te varen, aan de zijkant een lange palenbrug die de toegang tot de veldjes vergemakkelijkt.
De tomatenteelt op drijvende veldjes en het vissen zijn de belangrijkste bronnen van inkomsten aan het Inle Lake. De tomatenkwekers wonen meestal op palenwoningen in teakhout nabij hun plantages, de vissers wonen tussen de tomatenkwekers op palenwoningen gemaakt van bamboe.
Onze eerste halte is het dorpje Maing Thauk, waar vandaag de 5-dagen markt doorgaat. Hier verkopen de mensen uit de streek hun verse waren, zoals vis, groenten, fruit, bereidingen, … maar ook sigaren, ambachtelijk geproduceerde gebruiksvoorwerpen, … we zien een kapper en een smid aan het werk.
We varen verder over het meer en komen aan de andere kant bij ganse palendorpen terecht. De huizen zijn zeer geordend op rijen gebouwd, zodat er mooi tussendoor kan worden gevaren.
In Inbawkon bezoeken we een zijdeweverij. Wanneer men de stengel van de lotusbloem doormidden breekt, kan men de draden eruit gebruiken om samen met zijde te verwerken tot goedkopere stoffen. Voor de traditionele kledij wordt katoen in vaste kleurenpatronen geweven.
Nampan is onze volgende stopplaats. Hier zien we hoe ambachtelijk de traditionele boten voor op het meer worden gemaakt. De mannen zijn zeer handig, enkel met behulp van een bijtel wordt het hout op maat afgewerkt.
We mogen de trap opgaan om binnen bij hun vrouwen te gaan kijken. Deze maken sigaren met filter, zonder enig hulpmiddel. Ongelooflijk hoe snel dit gaat met de hand. Gemiddeld kan een vrouw 700 sigaren per dag rollen, sommigen verwerken 1.000 stuks.
We varen verder om onze lunch te nuttigen bij een restaurant in ander palendorp, tegenover de Phaung Daw U Paya, die we nadien zullen bewonderen. Ernaast ligt onder een luifel een met goud belegde boot, fraai afgewerkt met een groot kippenbeeld op de boeg. Deze wordt jaarlijks 1 maal gebruikt voor een wedstrijd op het meer.
We varen door een smalle bochtige rivier tot Indein. Hier neemt Tine ons mee langs een smal pad dat eerst de rivier volgt om daarna door een bamboebos af te bochten naar een hogergelegen plaats. Een mooie wandeling. De verrassing is … een pagode midden in de natuur. Allemaal stoepa’s klein en groot, met verschillende materialen afgewerkt. Een aantal zijn vervallen tot ruïnes, anderen zijn fonkelnieuw. Mannen zijn naarstig aan het bouwen aan bijkomende stoepa’s, die nog steeds worden geschonken door boeddhisten uit gans de wereld. Een bijzonder oord.
We keren terug langs de gebruikelijke weg die de meeste toeristen volgen, doorheen een wandelpromenade met toeristenkraampjes aan weerszijde.
In Kela stoppen we nog bij een weverij waar enkele longneck vrouwen aan het werk zijn. Ze zijn fier op hun halsband die uit een lange ringvormige spiraal bestaat, denken hierdoor mooier te worden. Een jong meisje, die ook reeds enkele halsringen draagt, vertelt onze gids dat ze dit leuk vindt. Het is haar eigen keuze.
Het klooster Nga Phe Kyaung, eveneens op palen op het water gebouwd, heeft als enige attractie de ‘springende katten’. Eigenlijk een zeer toeristische trekpleister. Verschillende katten springen beurtelings doorheen een ring en krijgen daarna snoepjes als beloning.
We zouden nog naar een drijvende markt gaan kijken, maar een aantal boten met dronken mannen komen ons tegemoet. Ze zingen, lachen en wuiven ons toe ... tot ze ons naderen en beginnen met ons gans nat te spatten. Tine stelt voor om dit stukje over te slaan, het is jammer want er zijn feesten aan de gang met vuurwerk, ook dat had hij ons graag getoond. Maar het is een risico omdat de mannen reeds nu zo dronken zijn …
We varen dan maar terug richting Nyaung Shwe en genieten onderweg van een romantische zonsondergang op het meer.
Dit was een lange dag met vele indrukken, tijdens een onvergetelijke tocht.
Ernaartoe :
trein Kalaw – Shwe Nyaung, 3 USD pp., onvergetelijke treinrit van 4 ½ uren (zie hoger), je moet dit meegemaakt hebben
pick-up Shwe Nyaung – Nyaung Shwe, 1.000 MMK pp. (we delen deze met John, een Brit die we op de trein leerden kennen)
Hotel :
Paradise Hotel Nyaung Shwe, 22 USD per nacht voor een ruime 2-persoonskamer met badkamer (warm water), airco (niet echt nodig), TV, zithoek voor de kamer, ontbijt inclusief, koelkast (die niet echt nut heeft omwille van de voortdurende stroomuitvallen), de basisprijs voor deze kamer is 36 USD per nacht, we kregen een ruime korting omdat de kamer maar 3 nachten beschikbaar was, het hotel is goed, is zijn 36 USD niet waard, Museum Rd. 40, Thazi quarter, tel. 95-81-29321,
www.inleparadise.com,
[email protected] (let wel : zelfde gegevens voor zuster-resort-hotel aan de rand van het meer)
Excursie :
Boottocht op Inle Lake : 15.000 MMK voor de ganse boot, we delen de boot met John, die we op de trein hebben ontmoet, deze prijs is bespreekbaar indien je met minder personen bent, we hoorden iemand die 12.000 MMK betaalde omdat ze alleen was, zeer mooi onderhouden boot met dekens voor de kilte ’s ochtends en ’s avonds, paraplu’s om zich te beschermen tegen de felle zonnestralen op de middag, een fles water per persoon, de bootsman vertraagt attent telkens wanneer iemand een foto wil nemen, gids Tine is zeer bekwaam en beantwoord al onze vragen (die niet steeds met de tocht verband houden), Nagaraja Tour en Services, Yonegyi Road, Kanthar Quarter, Nyaung Shwe, (bijna aan het einde van de straat, niet ver voor de brug over de rivier), vraag of Tine persoonlijk de tocht begeleidt,
[email protected], begeleidt ook trektochten en alternatieve boottochten op het meer, doet reservatie van vluchten, luchthavenvervoer, … geeft een zeer goede service, zocht voor ons mensen om de taxi naar de luchthaven te delen (met 2 pers. 13.000 MMK, met 4 pers. 17.000 KKM te delen) telefoneerde om onze vluchtdatum naar Bangkok te verplaatsen (gratis), reserveerde een hotel in Yangon (gratis), we mochten naar Bangkok telefoneren met zijn GSM aan kostprijs, …
AANRADER !
