Reisverhaal «Santa Rosa de Copan»

Midden Amerika | Honduras | 0 Reacties 12 September 2007 - Laatste Aanpassing 23 April 2011

Santa Rosa de Copan is een van de grootste steden in West-Honduras, met 40.000 inwoners. Het is een zeer rustig en mooi koloniaal stadje met een koel klimaat. De bewoners zijn vriendelijk van aard en lachen gemakkelijk. 

Bij aankomst in Santa Rosa de Copan worden we met open armen ontvangen door Martin en zijn zeer vriendelijke familie. We mogen logeren in het zeer nieuwe gastengebouwtje achter in hun tuin, met een ruime zit-slaapkamer en sanitair.

De volgende dagen mogen we deel uitmaken van de zeer bijzondere familie die ons hun stad en omgeving leren kennen. We zijn zeer blij deze mensen te hebben leren kennen en hopen dat we hen in de toekomst nog vaak mogen ontmoeten. Hartelijk bedankt voor de supervriendelijke ontvangst, het logement en de leuke dagen samen, Martin en Maria-Eugenia. We vergeten dit nooit !

Martin vertelt ons dat we worden uitgenodigd om de volgende dag mee te gaan met de mensen van Pilahr, een projectorganisatie die lokaal werd opgezet om de boeren te groeperen en hen alle steun (organisatorisch, technisch, commercieel, financieel, ...) te verlenen bij verbeteringsprojecten. Deze organisatie werd opgericht door Trias, een Belgische NGO, waarvan Martin reeds meer dan 4 jaar de leiding heeft. 
We zullen een dagje de bergen ingaan om de landerijen van een door hen gesteunde boer te bezoeken. In de namiddag is er een vergadering in een indiaans bergdorp, El Porvenir, met een groepering van 14 boeren, betreffende een op te starten project voor een bananenplantage. Dit hadden we nooit kunnen dromen. 

's Ochtends vroeg vertrekken we met de 4x4 pick-up de bergen in, een zeer mooie rit. Fabio, die de leiding heeft, vertelt ons onderweg over de omgeving. Na een eind op een zeer ge-erodeerde zandweg, ontmoeten we Don Vincenzo, een man met typisch indiaans gezicht, grote snor, Panamahoed en zeer brede lach. 

Fier leidt hij ons rond op zijn landgoed. Een zeer boeiende ervaring om te zien hoe de mensen van Pilahr helpen om inplanting van de gewassen optimaal te plannen op de hellingen. Omdat alles met de hand gebeurt, is het mogelijk rijen met verschillende gewassen te laten wisselen (vb. koffieplanten kunnen zo genieten van de schaduw van bananenbomen). Een recent project moedigt de boeren aan om snelgroeiende harde bomen te planten, die na 10 à 15 jaar voor grote bedragen aan de Verenigde Staten kunnen verkocht worden voor de meubelbranche. Een landbouwdeskundige van Pilahr toont Don Vincenzo hoe deze moeten gesnoeid worden.  

´s Middags worden we uitgenodigd door Don Vincenzo om bij hem thuis de typische gastenmaaltijd 'Sopa Gallena India' te nuttigen (Indiaanse kippensoep met groenten, rijst, kip en mais-tortilla's). De fiere boer leidt ons rond in zijn huisje, we krijgen van zijn vrouw een demonstratie hoe ze de mais-tortilla's maakt. 

Na het eten gaan we bij een andere zeer vooruitstrevende boer een paar van zijn projecten bekijken. Hij investeerde in een installatie waarmee hij van koeienmest methaangas kan produceren. Hiermee kan gekookt worden, het huis wordt ermee verlicht. Hij heeft ook 2 volwaardige serres gebouwd met plastiek-folie, waarin onder andere de bonen, de koffievruchten, ... en de was sneller drogen. Verder verwerkt hij potgrond met behulp van regenwormen.

De vergadering in de namiddag is zeer interessant om bij te wonen. Alle boeren kijken duidelijk op naar de mensen van Pilahr en zijn blij steun te krijgen om zelf een betere toekomst op te bouwen. 

Een dag om nooit te vergeten ! 
Proficiat Trias ! Proficiat Pilahr !

Op vrijdagavond gaan we samen met de ganse familie op stap. We bezoeken een plaatselijk cafétje, waar we de locale specialiteit proeven. Dit locaaltje wordt uitgebaat door een familie die erom bekend staat dat de grootmoeder het drankje het beste in de streek kan maken. Atol Chuco, ... neen, geen alcohol ! Het is een warm drankje, op basis van maïs en bonen, met gefermenteerde plantenextracten. Zeer speciaal, wat zurig van smaak, wel even wennen.

We gebruiken dit stadje ook als uitvalsbasis om de omgeving te verkennen. Vanuit Santa Rosa de Copan bezoeken we Gracias en de warmwaterbronnen (zie verslag Gracias).

Ernaartoe :
bus Tegucigalpa - Santa Rosa de Copan, 158 Lemp. pp, 8 uren onderweg

Hotel : we logeren bij Martin en zijn familie, Martin is een Belg die in Honduras werkt voor Trias, www.triasngo.be, een Belgische NGO.

 

Print Friendly and PDF

 

 

 

Fotoalbums van locatie «Santa Rosa de Copan»

bezoek project Trias - Pilahr in de bergen (6)

13 September 2007 | Midden Amerika | Honduras | Laatste Aanpassing 23 April 2011

  • uitzicht vanop de akkers van Don Vincenzo
  • de muilezel als lastdier
  • Don Vincenzo himself
  • samen met Favio van Pilahr aan tafel in het huisje
  • samen de kippen voederen met mais

 

Plaats een Reactie

 

      
This site is only viewable in landscape mode !
Session Tracking