Reisverhaal «Langmusi»

Azië - deel 3 | China | 0 Reacties 08 December 2013 - Laatste Aanpassing 03 Januari 2014

Langmusi (3.455 meter hoog), ook Taktsang Lhamo genoemd, is een ingeslapen Tibetaans dorpje met 4.500 inwoners, midden in een adembenemend mooie omgeving van graslanden en gebergte. Ook al is het plaatsje nog zo klein, er zijn twee boeddhistische kloosters en een moskee. Hier wonen Han Chinezen, Hui (een moslim etnische groep) en Amdo Tibetanen vredig samen. Jammer genoeg werkt men ook hier aan uitbreiding. Zoals overal in China wordt hier gebouwd, afwijkend van de typische locale stijl.

De rit naar Langmusi overtreft beide vorige, we komen hoger en hoger, de graslanden worden weidser, op de achtergrond besneeuwde berghellingen. Een desolaat,geelgetint winters landschap. Kortom, we kijken onze ogen uit !
Op het ganse traject passeren we pelgrims, eerst komen we ze tegemoet op weg naar Xiahe vanuit het klooster van Hezuo, een traject waarop we met de bus 1 uur rijden. Eenmaal we het dorp naderen, trekken ze met ons mee naar Langmusi, waar zich twee Tibetaanse kloosters bevinden.
Wat hebben deze mensen moed om op zulke manier vele kilometers weg af te leggen. Eén stap vooruit, op de knieën, uitgestrekt gaan liggen, op de knieën, rechtop staan, één stap vooruit, op de knieën, … de cadans herhaalt zich onophoudelijk. Deze bedevaarders, vooral vrouwen, moeten over een enorme fysiek beschikken, soms zijn ze helemaal niet zo jong meer.

Een hotel vinden is een ander paar mouwen, zowat alles is gesloten omdat het winter is. Het enkele hotelletje dat open is, heeft geen vergunning voor vreemdelingen. Twee Chinese dagjestoeristen komen ons ter hulp, ze moeten ons al een tijdje hebben zien zoeken met onze bagage en vragen of we misschien geen hotel kunnen vinden. Ze spreken vlot Engels, gaan op zoek voor ons. Omdat zij de taal spreken, kunnen ze meer bekomen. Een man brengt ons naar zijn hotel, dat wat buiten het dorpje ligt. Het is zeer recent en heeft alles wat we wensen. We vermoeden dat ook hij geen vergunning heeft, want we worden hier niet ingeschreven (wat normaal een uitgebreide administratie vergt).

’s Avonds is het hier pas echt koud, we spreken van temperaturen rond – 14 °C. Daarom gaan we steeds iets eten op terugweg van onze wandelingen, zo moeten we de koude nadien niet meer trotseren. Later drinken we koffie met een snack op de kamer.
De zon verwarmt onze kamer goed, tot ze reeds om 16 u onder gaat. Dan koelt het snel af. Men zet de centrale verwarming pas aan rond 18 u, de kamer geraakt dan nog moeilijk opgewarmd. We halen maximum 17 °C, te koud om stil te zitten. Dus kruipen we knusjes onder wat dekentjes op ons bed, waarin het elektrische deken voor warmte zorgt. Voor alles is een oplossing te vinden !

Al is het hier bitter koud, de omgeving is zo mooi, dat we toch enkele dagen zullen blijven.
Een eerste wandeling brengt ons voorbij het prachtige Dacanglangmo monastery, ook Serti Gompa genoemd. Dit is een prachtig klooster, met grote kleurrijke gebouwen in Tibetaanse stijl, waarvan de gouden daken schitteren in de zon. Rondom de kloostergebouwen staan witgekalkte lage woningen, met golfplaten daken die met hout zijn bedekt. Aan de voet van het klooster prijkt een hoge witte stoepa. Het geheel klimt langs de helling tot in een groen bos. Dit is één van de mooiste kloosters die we ooit tegenkwamen. Al moeten we zeggen dat in deze omgeving alle kloosters buitengewoon prachtig zijn, steeds in Tibetaanse stijl. In dit klooster zouden nog steeds de ‘Tibetaanse luchtbegrafenissen’ worden toegepast, Hierbij wordt het lichaam niet begraven, maar in de natuur achtergelaten ofwel ‘teruggegeven aan de natuur’, een prooi voor roofvogels en –dieren.
We volgen het smalle baantje dat voorbij dit klooster de bergen in gaat en krijgen niet genoeg van de omgeving, weerom worden teveel foto’s genomen. Op de wintergele grashellingen zien we hier en daar gebedsvlaggetjes wapperen. Yaks en schapen grazen in grote kuddes. Aan het einde van het wegje vinden we een klein dorpje, Jikehe Cun, niet meer dan wat boerderijtjes. De mensen zijn vriendelijk, enkele kindjes spelen met een fiets, ze proberen met ons te praten in ‘t Chinees. Overal liggen dierenuitwerpselen in de zon te drogen … de brandstof die hier wordt gebruikt voor de verwarming en het koken.
Voorbij het dorp klimt het alsmaar verder, er is geen pad meer, we lopen gewoon door het gras. Telkens we op een heuvel komen, zien we een hogere en willen we ook daar het uitzicht gaan bekijken.

De volgende dag gaan we een andere richting uit. We volgen wat gelovigen langs een gebedsmuur en komen verderop in een rotskloof terecht, de Namo gorge. Daar vinden we een aantal heilige grotten, met kleurrijke vlaggetjes, muurtekeningen en offers. Een enkele grot gaat vrij diep de rotswand in, jammer dat we geen zaklamp bij ons hebben. Wat verder moeten we een aantal keren het riviertje oversteken, gelukkig liggen er planken bruggetjes. Aan een steile rotswand zijn grote stenen in het water gelegd, zodat we met droge voeten verder kunnen. Langzaam klimmen we hoger en hoger, de kloof wordt af en toe breder, op de rustige grasveldjes hebben we adembenemende uitzichten op de omgeving. Elke bocht verrast ons met nieuwe uitzichten op het bergmassief. Waar de zon niet bij kan, ligt de sneeuw zo’n 10 – 15 cm dik, maar is hard genoeg opdat we geen natte voeten krijgen. Nadat we zo’n 300 meter gestegen zijn, komen we aan een steilere helling die naar een kam leidt. Hier beslissen we de terugweg aan te vatten, de winterse omstandigheden maken het te moeilijk om verder door te gaan. Op terugweg maken we voor het dorp een omweg langs de oude Kerti Gompa, met zijn zilverkleurige daken.

Overal in het dorp kunnen we de Rode rotsen zien, die als een reusachtige kroon boven de graslanden uitsteken. Daarboven moet het uitzicht prachtig zijn, dus dat wordt onze volgende wandeling. We hebben geen kaart van de streek, nemen de weg waarvan we vermoeden dat deze in de juiste richting gaat. Dit is lichtjes verkeerd ingeschat. Maar eenmaal op de goeie hoogte, kunnen we door graslanden met schapen lopen en een helling opklimmen die uitkomt naast de indrukwekkende rotswand. Als die schapen dat kunnen …
Weerom genieten we van de meest indrukwekkende uitzichten op de omgeving, die zoveel variatie biedt. In de verte, bijna aan het andere uiteinde van de rotswand, zien we een pad van beneden komen, dat tot op de top gaat. Zouden we daar kunnen geraken, is de vraag. Proberen maar !
Via door dieren uitgesleten smalle strookjes zand, gaan we behoedzaam horizontaal langs de steile grashelling vol doornstruiken, zo’n 20 meter onder de voet van de rotsen. Van hieruit zijn die pas echt indrukwekkend. Het is verder dan we dachten, maar stilaan komen we dichterbij ons doel, het paadje.
Dat paadje blijkt zeer geërodeerd te zijn, althans het bovenste deel ervan. Behoedzaam om geen uitschuiver te maken, gaan we verder naar boven over de kleine steentjes. Weerom zijn we onder de indruk van het schitterende uitzicht waarmee we worden beloond. We staan hier op 3.820 meter hoogte.
De terugweg is korter, we dalen af via het pad, dat al snel wat gemakkelijker begaanbaar wordt en aan enkele boerderijtjes uitkomt. Niet veel verder bereiken we ons dorp, Langmusi.

We waren het niet van plan, maar kunnen nog geen afscheid nemen van deze prachtige plek. Daarom blijven we een dag langer en maken weerom een mooie wandeling, hiermee zullen we in alle richtingen omheen het dorp zijn gewandeld.

Deze keer volgen we de rivier stroomopwaarts, in een breed dal. We verwachten niet veel, maar de verrassing is des te groter. De uitzichten op de omgeving zijn weerom adembenemend.
Verspreid in het landschap leven nomadenfamilies hier in hun tenten, ondanks de winterkoude. Ze zijn goed voorbereid, een schouwtje steekt boven elke tent uit. Zonnepanelen zorgen voor stroom, elke tent heeft een satelliet ontvanger … ook dit primitieve leven evolueert mee met de moderne tijd. In de graslanden hoog op de hellingen graast het vee: schapen, yaks en paarden. Om ons heen hebben we uitzicht op een prachtige gevarieerde omgeving, een immense vlakte waarin het riviertje zijn weg kronkelt, omringd door grasheuvels en hoge grillige rotsbergen, met als parel op de kroon de rode rotsen (waar we gisteren bovenop stonden), waarachter besneeuwde pieken uitsteken.
Vannacht heeft het gesneeuwd, niet veel, maar genoeg om de omgeving een wit tintje te geven. Er staat een felle koude wind, na een tijdje winnen de wolken het gevecht tegen de zon. We zijn ondertussen al op 3.800 meter hoogte, nieuwsgierig willen we elke volgende bocht nemen om te zien wat er achteruit zal komen. Toch beslissen we dat het tijd is om terug te keren, mocht het weer omslaan. We hebben immers nog enkele uren terug te wandelen naar het dorp en er zijn nergens schuilplaatsen. Niet veel later begint de fijne sneeuw te vallen. Gelukkig niet heel lang, de zon wint opnieuw aan terrein en komt ons wat opwarmen.

Wanneer we ’s ochtends vroeg het prachtige dorp verlaten, is het nog donker. Gelukkig hebben we een zaklamp bij de hand om naar de bus te wandelen over de bevroren weg. Wat is het koud zo vroeg en onze bus staat nog niet klaar. Terwijl we wachten maakt een andere buschauffeur vlug een vuurtje op de stoep om ons aan op te warmen.

PROVINCIE:
Gansu.

ACCOMMODATIE:
DINGDING GUESTHOUSE
Aan het einde van de hoofdstraat, rechtsaf richting moskee, rechtdoor en voorbij een muur een kort betonbaantje volgen naar een poortje met nummer 68.
PRIJS: 120 CNY per nacht, 2 persoonskamer, sanitair (warm water)
SCORE: 4/5
E-MAIL: /
WEBSITE: /
TEL: /
COMMENTAAR: Tweepersoonskamer met 2 enkele bedden, goede matrassen, elektrische dekens. Badkamer met warm water, open douche, centrale verwarming, verwarmingslamp, hurktoilet. TV, waterkoker, gratis WIFI op de kamer, bureautje. Proper. Dubbel raam kan worden geopend.
Klein familiehotelletje, vriendelijk en behulpzaam, men spreekt geen Engels.
Centraal gelegen, tussen het centrum en de beide tempels. Mooi uitzicht op de omgeving vanuit de kamer.
Wat achteraf gelegen, waardoor het moeilijk te vinden is.
Minpunten: Ondanks de centrale verwarming, geraakt de kamer slecht opgewarmd, max. 17 °C. Tijdens de dag geen verwarming. Kleine handdoeken. Hurktoilet.
BOEKING: Ter plaatse.
Het is winter, de meeste hotels zijn gesloten, anderen hebben geen vergunning voor vreemdelingen. Bijgevolg is het zeer moeilijk om een kamer te vinden. Uiteindelijk slagen we erin dankzij twee Chinese dagjestoeristen, die voor ons op zoek gaan en beginnen rond te vragen in het Chinees.

INFO:
- De jeugdherberg in het dorp is gesloten, een nieuwe werd geopend aan de rand van het dorp, aan het einde van de straat van ‘Black Tent Café’, op de linkerkant.
- Allerhande informatie over Langmusi: http://langmusi.net/index_e.asp

ERNAARTOE:
Bus Xiahe – Hezuo *, 21,5 CNY pp., 1 uur
Taxi Hezuo busterminal aankomst Xiahe – busterminal vertrek Langmusi, 10 CNY, 5 min., de prijs is overdreven (normaal gedeelde taxi voor 2 CNY pp.), maar we willen vlug verder en de meeste taxi’s wilden ons niet meenemen omwille van de bagage
Bus Hezuo – Langmusi, 51 CNY pp., 2 ¾ u onderweg, we worden afgezet aan de afslag naar Langmusi op de grote weg **, daarvandaan moeten we 4 km wandelen tot het centrum, een minibusje wil ons brengen (soort gedeelde taxi) voor 50 CNY, een onaanvaardbare prijs ! De correcte prijs is 2 CNY pp.

* We kochten een dag op voorhand een busticket in Xiahe, voor de enige bus per dag die rechtstreeks naar Langmusi rijdt om 7.40 u. Wanneer we op de bus zitten, komt de chauffeur onze tickets ophalen, hij gaat de busterminal binnen en brengt de tickets terug met een gecorrigeerde prijs + betaalt ons het verschil terug. De bus zal ons slechts naar Hezuo brengen.
** Sommige bussen op dit traject rijden tot in het centrum van Langmusi, andere stoppen enkel aan de grote weg. De volgende bus,vertrek om 10.20 u in Hezuo, stopt wel in het centrum van Langmusi.

EXCURSIES:
WANDELING 1: DOOR DE GRASLANDEN IN DE OMGEVING
Prachtige wandeling, door de ingangspoort van Dacanglangmo monastery – Serti Gompa (met goudkleurige daken), rechts langs de stoepa, betonbaantje omhoog, tussen grasheuvels, tot aan het dorpje Jikehe Cun, voor het dorpje een weide in en steeds maar verder klimmen over de heuvels. We wandelden ook door het dorpje tot op het einde, vriendelijke bevolking. Op terugweg bezoeken we het Serti klooster.
SCORE: 5/5
INKOM: N.v.t.
Gedurende de winter wordt voor het klooster geen inkom gerekend. Mogelijks moet deze betaald worden in de zomer, wanneer men de poort doorgaat om deze wandeling te maken.
ERNAARTOE EN TERUG:
Te voet.

DACANGLANGMO MONASTERY – SERTI GOMPA
Uitgestrekt en zeer mooi klooster langs een helling, met meerdere tempelgebouwen in Tibetaanse stijl, goudkleurige daken, woningen voor de monniken, muren met gebedsmolens omheen het klooster.
SCORE: 5/5
INKOM: N.v.t.
Het is winter, de tempelruimtes zijn gesloten, er is geen inkom te betalen. De wandeling tussen de prachtige gebouwen op het terrein is zeer de moeite waard.
ERNAARTOE EN TERUG:
Te voet, halverwege de hoofdstraat, waar deze een bocht maakt, de zijstraat in de buitenbocht, met brug over de rivier nemen.

WANDELING 2: DOOR NAMO GORGE
Schitterende uiterst rustige wandeling tussen rotsgebergte, langs een riviertje, door kloven en over grasveldjes, langzaam omhoog. Op terugweg bezoeken we het Kerti klooster.
Aan het einde van de hoofdstraat rechtdoor, de rood/zwarte poort van het Kerti klooster door. Steeds rechtdoor, het smalle riviertje volgen tot in de kloof, langs enkele heilige grotten, 3 keer over een houten bruggetje, over stapstenen langs een rotswand, het pad kronkelt omhoog door smalle rotskloven, over open grasveldjes, aan een splitsing van de vallei rechts, steeds volgen tot een helling die naar een kam leidt. Daar keerden we terug omwille van de sneeuw.
SCORE: 5/5
INKOM: N.v.t.
Gedurende de winter wordt voor het klooster geen inkom gerekend. Mogelijks moet deze betaald worden in de zomer, wanneer men de poort doorgaat om deze wandeling te maken.
ERNAARTOE EN TERUG:
Te voet.

KERTI MONASTERY
Oud klooster met zilver(lood)kleurige daken, waar men nieuwe grote betonnen tempelgebouwen aan het toevoegen is.
SCORE: 3/5
INKOM: N.v.t.
Het is winter, de tempelruimtes zijn gesloten, er is geen inkom te betalen. Wandelen tussen de gebouwen op het terrein is mogelijk.
ERNAARTOE EN TERUG:
Te voet.

WANDELING 3: NAAR DE RODE ROTSEN
Rondwandeling tot op de rode rotsen die boven het landschap uitsteken en van overal in het dorp te zien zijn.
Aan het kruispunt waar de bussen stoppen, nemen we de straat in de richting van het dorp Maqu (langs ‘black tent café’). Al vlug is het niet meer dan een smalle zandweg, waarop we door een enkele motorfiets of minibusje gepasseerd worden. In een bocht naar rechts, van waar we de weg verderop over een bergpas zien verdwijnen, gaan we de graslanden in. We wandelen tussen de schapen naar de helling die omhoog klimt in de richting van de rode rotsen. Eenmaal boven, wandelen we over de grasvelden en tussen doornstruikjes, voor onderlangs de rotswand, tot we op een pad komen dat naar een grasveldje gaat, boven tussen de rotsen, op 3.820 meter hoogte. We dalen af langs dit pad en komen aan enkele kleine boerderijtjes voor we het dorp Langmusi bereiken.
SCORE: 5/5
INKOM: N.v.t.
ERNAARTOE EN TERUG:
Te voet.

WANDELING 4: DOOR HET BREDE RIVIERDAL
Wandeling stroomopwaarts langs de rivier, door een prachtig dal, met adembenemende uitzichten.
Waar de hoofdstraat van het dorp een bocht neemt, de zijstraat in de buitenbocht nemen en de brug oversteken. De zandweg naast de rivier volgen, klimt na een tijdje steviger en bocht zich tussen de bergen.
SCORE: 5/5
INKOM: N.v.t.
ERNAARTOE EN TERUG:
Te voet.

 

Print Friendly and PDF

 

 

 

Fotoalbums van locatie «Langmusi»

Langmusi (55)

08 December 2013 | Azië - deel 3 | China | Laatste Aanpassing 02 Januari 2014

  • Langmusi, aan Kerti Gompa, wandeling 2
  • Langmusi, de Rode rotsen, wandeling 3
  • Langmusi, bevroren stroompje, wandeling 2
  • Langmusi, wandeling 1 voorbij Jikehe Cun
  • Langmusi, paarden aan de rivier stroomopwaarts, wa

 

Plaats een Reactie

 

      
This site is only viewable in landscape mode !
Session Tracking