Reisverhaal «Los Andes»
Zuid Amerika 5
|
Chili
|
0 Reacties
01 Juni 2025
-
Laatste Aanpassing 20 Juni 2025
1 – 10 juni 202
Los Libertadores – Los Andes – Los Libertadores
Laguna del Inca
Eenmaal voorbij het Chileense grenskantoor, volgen we de weg verder Chili in.
Een klein stukje verderop stoppen we op de parking van Laguna del Inca met bijhorende skioord Portillo. We wandelen over een laagje sneeuw tot bij het meer. Het is weekend, velen komen hier naartoe voor de eerste sneeuwpret van het jaar. Skiën is nog niet mogelijk, de pistes worden stilaan voorbereid voor de opening van het skigebied op 21 juni.
We dalen af via een 30-tal haarspeldbochten, waarvan een groot aantal zeer kort na elkaar, indrukwekkend om zien. Het is jammer dat de lage winterzon niet volledig in de vallei komt, zodat we dit bijzondere beeld moeilijk op de foto krijgen.
Los Andes
Beneden komen we uit bij de vrij drukke stad Los Andes. Hier zoeken we een geschikte overnachtingsplek, wat niet evident is. Het is zondag en er vindt een markt plaats aan het park waar onze Manga op de parking zou passen. Uiteindelijk vinden we een plaatsje aan de zijkant van een straat, vlakbij een hoek. Rustig is het hier helemaal niet, mensen staan rond ons te babbelen terwijl ze op de bussen wachten, die voortdurend stoppen …
’s Ochtends verplaatsen we ons naar de parking aan het Parque AmbrosioO’Higgins, een park met kermisattracties en stadion. Die parking is goed geschikt. Hier bevinden we ons op 500 meter van een Shopping Center met grote Lider supermarkt, familie van de Amerikaanse Walmart keten. Wat een luxe, we vinden hier een zeer uitgebreid en divers aanbod. Het is opmerkelijk dat hier zoveel andere producten verkocht worden dan in Argentinië. Eigenlijk biedt elk Zuid-Amerikaans land een volledig verschillend assortiment.
Ook is het handig dat we dichtbij kunnen parkeren, zodat we te voet onze boodschappen kunnen doen. Ondergronds parkeren is voor Manga onmogelijk en het bovengrondse gedeelte van de parking is vrij beperkt, met overkappingen voor auto’s, veel te laag voor een camper.
Het stadscentrum is op minder dan 1 km van hier, dus ook daar kunnen we naartoe wandelen.
In een Movistar winkel kopen we een herlaad Sim-kaart met data voor internet. We krijgen een perfecte uitleg over hoe dit systeem werkt in Chili … in elk land is dit immers verschillend.
De vriendelijkheid en behulpzaamheid van de Chilenen valt ons onmiddellijk op, net als overal in Zuid-Amerika. Hier is men echter een beetje gereserveerder, dit voelt ietwat meer Westers aan.
En dan is er markt
Woensdagochtend worden we om 5 u wakker, men is opnieuw een soort vlooienmarkt aan het installeren op de parking om ons heen. We staan vlug op en zoeken een andere plaats, waar we veilig kunnen parkeren. Die vinden we op een brede zandstrook, in een woonstraat die uitgeeft op de markt. In de namiddag komt een bewoner ons voorstellen om de camper te verplaatsen om de hoek, aan een groen pleintje. Victor woont daar, er is daar geen passage en we mogen daar zolang blijven staan als we wensen. De vriendelijke man heeft ook een camper en helpt graag anderen, hij biedt ons zelfs het gebruik van zijn WIFI aan.
Visum perikelen … illegaal in het land
De Chileense migratiedienst aan de grens moest onze Argentijnse visa stopzetten, tegelijk met het aanmaken van de Chileense visa bij aankomst.
Ondertussen controleerden we of het stopzetten van onze Argentijnse visa correct is verwerkt. Immers we hebben hiervan geen enkel bewijs, geen stempel in het paspoort, geen document. Deze gegevens zijn te vinden op een website van de overheid. Marcs visum werd inderdaad stopgezet. Maar dat van Herlinde niet. Dit is belangrijk, omdat het visum vervalt binnen enkele dagen.
We gaan op zoek naar de Chileense migratie dienst in de stad, de PDI. Dat kantoor is pas verhuisd, het gebouw op het adres in het centrum, dat we vonden op het internet, staat leeg.
Het vraagt even tijd om uit te leggen dat we aan de grensovergang ‘Los Libertadores’ niet bij de Argentijnse migratiedienst moesten stoppen, maar dat alle nodige handelingen er door de Chileense migratie-agenten gebeuren. Dat de reden van Herlindes visumprobleem dus bij hen te zoeken is.
De agente gaat overleggen met haar collega’s. Blijkt dat Herlindes gegevens ook niet in de Chileense database zijn verwerkt, ze is ‘illegaal’ in het land. Maar het geprinte documentje en de stempel in het paspoort dienen als bewijs dat zij zelf niet in de fout ging. Er moet een probleem zijn geweest met de computer. Begrijpen wie begrijpen kan … Herlinde kreeg een uitprint met alle visumgegevens, terwijl daarvan niets is geregistreerd. Bovendien, Marc heeft exact hetzelfde document gekregen, voor hem is het wel in orde.
Hier kan men dit probleem niet oplossen. Bij ons vertrek uit Chili moeten we aan de grens het Chileense visum-printje en de paspoortstempel tonen als bewijs dat Herlindes grensovergang naar Chili verliep zoals het hoort.
Het is wel straf, toen we begin maart vanuit Bolivië naar Argentinië reisden, werd een fout gemaakt bij het invoeren van Marcs Argentijnse visum. We gingen toen naar de migratie dienst, ze hebben het uitgezocht en rechtgezet. En nu hebben we alweer een probleem …
Terug naar Argentinië
Het plan was om een rondje in Chili te reizen, in de regio van de hoofdstad Santiago.
We zouden daarbij de grens overgaan ten zuiden van de stad, via Paso Pehuenche, en terugkeren via de noordelijke grenspost, Los Libertadores, die gans het jaar openblijft. Dat was het eerste wat ons niet lukte, omwille van door sneeuw gesloten grenzen.
We wilden vrienden bezoeken die ten zuiden van de stad aan een meer wonen. Daar passeerde onze route in de buurt, noordwaarts reizende vanaf Pehuenche. De afstand is ons te groot om daar naartoe heen en terug te rijden, terwijl we geen andere locaties onderweg te bezoeken hebben. Hoofdstad Santiago zelf hebben we in 1996 reeds bezocht. Ons vriendenbezoek houden we voor een volgende keer, wanneer we verder zuidwaarts zullen reizen.
Ook dachten we de kleurrijke kuststad Valparaiso te bezoeken. De ruime omgeving daarvan is echter helemaal niet veilig, men viseert vooral buitenlandse nummerplaten.
Er worden allerlei truckjes gehanteerd om waardevolle zaken uit deze voertuigen te kunnen stelen. Ruiten worden ingeslagen op parkings of aan de straatkant. Men doet iemand stoppen om één of andere reden, de inzittenden worden afgeleid, terwijl anderen in alle discretie een nagel (vaak in een aardappel verstopt) voor een band leggen. Dat gebeurt ook bij mensen die even stoppen aan een uitzicht. Het meest akelige incident waarvan we weet hebben, gebeurde op een autostrade waar de achterband van een rijdend voertuig werd lek geschoten … Anderen staan klaar om hulp aan te bieden bij het verwisselen van het wiel … op dat moment wordt men beroofd.
Om het NP La Campana te bezoeken is een reservatie via hun website nodig, de toegang wordt dagelijks beperkt tot 250 bezoekers. Het park is volledig volgeboekt voor dagen ver. De camper liefhebbers voor wiens huis we overnachten vertellen dat het park mooi is, maar niet uniek. Zelf zouden ze daarvoor niet veel moeite doen. Dus ook dat zullen we overlaten.
Dit wordt dus een blitzbezoek aan Chili …
Voor we terugkeren naar Argentinië gaan we nog eens langs bij de PDI voor Herlindes visum probleem, zoals zij ons hebben gevraagd. Omdat ze het echt niet ‘kunnen’ oplossen, vragen we hen een attest met een woordje uitleg voor de Argentijnse migratiedienst, opdat zij begrijpen hoe het komt dat Helindes visum niet werd stopgezet en dat de fout een probleem is van hun Chileense collega’s. We hopen daarmee vlot terug in Argentinië te geraken. Immers ondertussen is ons Argentijnse visum vervallen. Het ‘vernieuwen daarvan’ was eigenlijk de enige reden waarom we ditmaal naar Chili reisden.
Deze keer is er iemand aanwezig, die voorheen in het grenskantoor werkte. De vriendelijke dame vertelt ons dat hun computersysteem niet steeds goed werkt, waardoor een visum regelmatig niet wordt geregistreerd. Iedereen aan de grens kent dat probleem, ook de Argentijnse migratiedienst is op de hoogte. Het geprinte documentje met visumgegevens volstaat als bewijs, we zullen zeker geen problemen hebben. Ze wil geen attest schrijven, zeker van haar stuk.
Wij zijn niet helemaal overtuigd, in vele landen zou dit niet werken, maar we hebben geen andere keuze dan het te aanvaarden. Op hoop van zegen …
De volgende ochtend vertrekken we naar de grens. Het is de laatste zonnige dag voor een periode van slecht weer, met opnieuw Zonda wind. Nu we hier in de voormiddag passeren, schijnt de zon op los Caracoles, de serie haarspeldbochten aan de Chileense kant van de grens, waarover we nu klimmen … Tijd voor een fotopauze aan haarspeldbocht nummer 17!
OVERNACHTINGEN:
LOS ANDES – PARQUE AMBROSIO O’HIGGINS
Coördinaten: -32.837714, -70.605726
Gelegen op 811 meter hoogte.
PRIJS: n.v.t.
SCORE: 1/5
COMMENTAAR:
Zandparking voor het stadspark, op een klein afstandje van de drukke straat. Geen voorzieningen. Vlakbij een winkelcentrum en op wandelafstand van het stadscentrum.
Minpunten: Naast de weg, geluid van passerende voertuigen. Zichtbaar. Markt op zaterdag, zondag en woensdag.
LOS ANDES – STRAATKANT AAN GROEN PLEINTJE
Coördinaten: -32.839542, -70.607077
Gelegen op 811 meter hoogte.
PRIJS: n.v.t.
SCORE: 2/5
COMMENTAAR:
Straatkant naast een parkje. Rustige straat, amper passage. Geen voorzieningen.
Dichtbij een winkelcentrum en op wandelafstand van het stadscentrum.
Minpunten: Geluid van de drukke straat wat verder, drukte wanneer er markt is (woensdag, zaterdag, zondag). Zichtbaar.
GEREDEN TRAJECT:
Uspallata – Paso Los Libertadores – Los Andes, 160 km
RN7 – Ruta60CH (beschadigd wegdek van betonplaten) – E61 – E57
TOL:
RN7, tunnel: 600 ARS
