Reisverhaal «Ontario, Lake Superior »
Noord Amerika 3
|
Canada
|
0 Reacties
21 Augustus 2017
-
Laatste Aanpassing 04 September 2017
21 – 29 augustus 2017
Traject: Provinciegrens Manitoba / Ontario – Kenora – Dryden – Kakabeka Falls – Thunder Bay – Oimet Canyon – Nipigon – Aguasabon Gorge & Falls – Terrace Bay – Marathon – Pebble Beach – Pukaskwa NP – Sault Ste. Marie
Kennismaking met Ontario
Het is van ons slaapplekje nabij Reynolds niet meer ver tot aan de provinciegrens met Ontario. Onmiddellijk vallen de verschillen ons weer op. Niet enkel qua natuur, maar ook de infrastructuur.
De tweevaksbaan gaat onmiddellijk over in één baanvak per rijrichting. Dit voelt niet echt logisch aan, gezien het steeds maar drukker wordt, met meer vrachtvervoer. De snelheidslimiet daalt van 100 km/u naar maximaal 90 km/u. In de berm staan borden die hoge boetes aankondigen, per schijf van 10 km/u te snel rijden. Wie echt overdrijft en aan 50km/u boven toegelaten snelheid rijdt, kan een boete krijgen van 10.000 CAD. Dat weten we dan ook weeral. Dergelijke aankondigingen zagen we nergens eerder in Canada.
En de omgeving begint glooiend te worden, mooie gemengde bossen omzomen de weg, aangevuld met wat rotspartijen, overal afgewisseld met grote recreatiemeren.
Kenora
Het stadje Kenora is dan ook zeer toeristisch en druk. Tijdens onze rit er dwars doorheen, zien we een aantal mooie gebouwtjes met torentjes. Ook in het centrum bevinden zich meren, waarop men met kano’s en bootjes vaart. Zelfs vandaag in de regen …
Dryden
Dan komen we aan in Dryden, een industriestadje. Het is lang geleden dat we zulke vieze grauwe rookpluimen de lucht in zagen blazen, vanuit hoge schoorstenen. Hier zullen we overnachten, al is het geen aangename plaats.
Vandaag, 21 augustus, vindt de totale zonsverduistering in de USA plaats. Hier zouden we naartoe gaan, samen met enkele vrienden langdurige reizigers, Rita & Dietmar uit Duitsland en Monique & Han uit Nederland. We keken vooral uit om hen terug te zien, na meer dan een jaar, toen we in Inuvik samenkwamen voor midsummernight. De grensbeambte heeft anders beslist. Toch staan we er even bij stil, het had mooi geweest.
Ook hier in Canada zou een gedeeltelijke zonsverduistering te zien zijn, doch we worden vergast op een grijze regendag … geen zon, geen verduistering voor ons.
De volgende dag rijden we tot vlak voor Thunder Bay, het uur is opnieuw veranderd, waardoor we te laat zijn om nog bij de Ford garage langs te gaan. Daar willen we het onderhoud laten doen van onze truck, want sinds een aantal dagen hebben we ons kilometeraantal overschreden. Dus zoeken we een plaatsje om te overnachten vooraleer we de stad bereiken … in de stilte van de natuur. ’t Is te zeggen, als we de regendruppels die gezapig op ons dak tikken niet meetellen.
Kakabeka Falls
Onderweg naar Thunder Bay komen we langs Kakabeka Falls. Eerst kruisen we de rivier, die weliswaar breed is, maar er zeer rustig uitziet. Bijgevolg verwachten we geen groot spektakel te zullen zien. Doch niets is minder waar … het bulderende water valt van hoog neer over een aantal brede rotstrappen. Een pareltje!
Thunder Bay
In de stad Thunder Bay gaan we aldus op zoek naar een Ford garage. Op een grote winkelparking spreken we de chauffeur van een Ford aan, die ons onmiddellijk uitlegt waar we moeten zijn. We hielden het niet voor mogelijk, onmiddellijk na de lunch kan men het onderhoud van onze truck doen. Tijdens het wachten nemen we plaats in de salon en drinken heerlijke koffie. Op een groot TV-scherm volgen we de actualiteiten ... ook hier wordt de meeste tijd besteed aan alle perikelen rond onze dikke Amerikaanse vriend.
’s Namiddags zien we onze Canadese vriend Jacques terug. Na er de zomer te hebben doorgebracht, is hij op terugweg van Oost Canada naar British Colombia. Wij rijden in tegenovergestelde richting. Er is opnieuw veel te vertellen. We eten samen Poutine, het typische gerecht van Quebec, stad waarvan Jacques afkomstig is. De avond vliegt voorbij en eindigt met afscheid nemen. Immers Jacques plant morgenochtend zeer vroeg te vertrekken, van zodra hij wakker wordt. ’s Avonds heeft hij al een andere afspraak te Winnipeg, zo’n 700 km westwaarts. Hierbij beseffen we dat het nu wel eens lang kan duren eer we elkaar opnieuw zullen zien. Immers onze plannen gaan vanaf nu naar andere richtingen. Om 5.50 u horen we Jacques stilletjes wegrijden. We zijn te laat om hem uit te wuiven.
Op de Walmart parking, zien we een Europees voertuig. Dit betreft meestal collega’s langdurige reizigers, telkens leuk om even kennis te maken. Barbara & Kevan uit Nederland zijn ook op weg naar het oosten. Ze vertrokken 17 maanden geleden naar Azië over land, bezochten een hele reeks landen waar wij nog van dromen, hun favorieten zijn Tadzjikistan en Mongolië. Wijzigden in zuidoost Azië hun plannen en verscheepten hun camper hiernaartoe.
Het Grote Merengebied
We bevinden ons nu voor een poosje in het Grote Merengebied van Noord Amerika. De vijf grote meren situeren zich allen rondom de grens van Canada en de Verenigde staten. Slechts één hiervan ligt volledig in de USA, de vier andere zijn grensoverschrijdend.
Lake Superior (Bovenmeer) is het grootste, gevolgd door Lake Huron, Lake Michigan (enkel in de USA), Lake Erie en Lake Ontario. De totale wateroppervlakte ervan bedraagt 244.106 km² (8 keer de grootte van België).
Lake Superior
Vanaf nu volgen we de Canadese rand van het enorme Lake Superior, gelegen op 183 meter boven zeeniveau. Dit is het grootste zoetwatermeer ter wereld, met een oppervlakte van 82.000 km² en 4.000 km kustlijn (grote dan het Canadese eiland Nova Scotia) . Het totale watervolume bedraagt 12.000 km³, de maximale diepte 406 meter.
De omgeving van dit meer heeft een zeer eigen klimaat. Dankzij de grote watermassa, zijn warme zomerdagen koeler en blijft de winterkoude gematigd. Bijgevolg vindt men in deze omgeving een aantal planten en bomen, die normaal in noordelijkere streken voorkomen.
Een eerste halteplaats is Ouimet Canyon. Daarvoor moeten we een zijweg nemen, tot bij het kleine Visitor Center. Hier vertrekt een wandelpad naar twee uitzichtplatforms op de indrukwekkend kloof. Het ontstaan van deze canyon situeert zich 1 biljoen jaren geleden, toen een versteend vulkanisch gebied werd geërodeerd door ijs, wind en regen.
Wanneer we over de rand van de kloof naar beneden kijken, zijn we verwonderd hoe diep deze is. Mooi om zien, met zijn beboste rotswanden, waarvoor zich een rotspiek bevindt in de vorm van een rechtopstaande indiaan. Het hoofd is sprekend.
Bij het toerismekantoor van het plaatsje Nipigon lunchen we en maken van de gelegenheid gebruik om wat informatie te verzamelen over het volgende deel van ons traject.
Terrace Bay
Vlak voor we ons geplande slaapplaatsje bereiken, zien we een afslag naar Aguasabon Falls. Een schitterende waterval in een diepe kloof, de Aguasabon Gorge. Ook deze ontstond als gevolg van erosie, in een gebied van oude vulkanische activiteit. Hier treffen we opnieuw Barbara & Kevan, op weg naar hetzelfde overnachtingplekje.
Aan Terrace Bay, genieten we van een relaxte namiddag buiten. Sinds enkele dagen is het sterk afgekoeld, maar toch nog aangenaam om buiten te zitten. We hebben uitzicht op een kleinere waterval onderaan de Aguasabon Gorge. Aan onze andere kant, een mooi zandstrand aan de rand van het immense meer.
’s Ochtends is er veel activiteit op de parking, men plaatst tafels en stoelen, een tentje, kano’s worden gebracht, … Terwijl we afscheid nemen van onze vrienden, die nu in snel tempo zullen verder rijden naar het oosten, komt een man op ons af. Hij nodigt ons uit om vandaag aan de festiviteiten deel te nemen. Lake Superior Water Trail wordt officieel geopend, een nieuw 1.000 km lang pad dat deel uitmaakt van de in totaal 24.000 km lange The Great Trail, waardoor deze laatste volledig aaneensluit en de drie oceanen die Canada omringen met elkaar verbindt.
Parks Canada (organisatie van Nationale Parken) zal ook aanwezig zijn. Er worden allerhande activiteiten georganiseerd, ’s middags is lunch voorzien. Vandaag zullen we niet ver rijden, dus kunnen we tot de namiddag hier blijven, lijkt ons leuk.
Eerst maken we een strandwandeling. Daarna volgen we het pad dat klimt naar Aguasabon Falls, die we reeds gisteren via de bovenkant bezochten.
Hier ontmoeten we mensen uit British Colombia, die reizen met een caravan. Ze vertellen dat ze op reis waren, toen de grote branden uitbraken in hun thuisregio. Ze wonen in Quesnel, niet ver van Williams Lake, waar wij ons bevonden op dat moment (7 juli). Toen de brand op slechts 5 km van hun huis verwijderd was, bevonden zij zich in Quebec, een kleine 5.000 km van huis. Er kwam een evacuatie alert, dus moest alles thuis klaar zijn om te evacueren indien de opdracht hiertoe zou volgen. Terugkeren of heen en weer vliegen om alles in veiligheid te brengen, was hun dilemma. Uiteindelijk hebben kennissen het huis voorbereid voor evacuatie en hun meest waardevolle bezittingen in auto’s gepakt. Bij evacuatie order kunnen ze onmiddellijk de auto’s in veiligheid brengen. Nu zijn deze mensen op terugweg, begin september zullen ze thuis aankomen. Van hen horen we dat de branden nog steeds woeden, enkele zijn ietwat onder controle, maar andere breiden nog steeds uit. Nieuwe grote vuurhaarden ontstaan nog steeds. Dit grijpt ons nog altijd enorm aan, het duurt nu reeds meer dan 1 ½ maand, dit is verschrikkelijk.
Op terugweg nemen we een afslag naar Danny’s Cove. Deze brengt ons bij een schitterende baai, met geel zandstrandje. In het kristalheldere water bevindt zich een bebost eilandje. Wanneer we terugkomen bij onze Manga, is er al wat meer activiteit rondom. Marc beslist een rondje te gaan kanovaren. Daarna is de lunch klaar, we mogen kiezen tussen hamburgers en hotdogs, met een muffin als toetje. Een man toont ons zijn drone, waarmee hij prachtige luchtfoto’s maakt.
Marathon
Neen, dit is geen loopwedstrijd, doch een dorpje langs Lake Superior. Daar bevindt zich Pebble Beach, ons volgende overnachtingplekje. Opnieuw een plaatsje aan de rand van het mooie, glasheldere meer, ditmaal langs een dikke ronde keienstrand. Deze stenen hebben verschillende kleuren en vormen een mooi palet dat voortdurend wisselt. Ze zijn los op elkaar gestapeld tot een dikke laag, waarbij ze steeds wegrollen. Mooi om van dichterbij te bekijken.
Dit is tevens een locatie die bekend is om de mooie zonsondergang. Die krijgen we echter niet te zien, door laaghangende wolken in de verte. En de volgende dag missen we de zon zelf … grijs regenweer!
Pukaskwa NP
Toch rijden we verder naar Pukaskwa National Park. Hier zijn een aantal mooie wandelingen te maken, over de grillige rotskust van het meer. Eerst informeren we ons in het gezellige Visitor Center, waar een enthousiaste ranger ons afraadt om vandaag de wandeling naar White River Suspension Bridge te maken. Het is al middag. Voor deze technisch moeilijke, 18 km lange tocht over de rotsen, moet je minstens 6 à 7 uren rekenen. Deze namiddag zal het regenen, wat de ondergrond glad maakt.
Rekening houdend met dit advies, beslissen we de kortere wandelingen rondom het parkcentrum aan elkaar te koppelen. Op deze manier kunnen we steeds terugkeren, mocht het te hard gaan regenen.
We beginnen met de Southern Headland trail, die ons rondom een klein schiereiland leidt, over platte rotsen. We genieten van de uitzichten, ondertussen is het inderdaad beginnen regenen, gelukkig niet al te hevig. Via een strandje wandelen we naar de Manito Miikana trail, waarbij we door een gemengd bos naar de punt van een lange rotsheuvel klimmen, die ver in het meer uitsteekt. Aansluitend volgen we de Beach trail. We volgen hierbij een zandstrand, bedekt met vele grote aangespoelde boomstammen. Waarna we het mooie gevarieerde bos induiken, om via de basis camping bij de Bimose Kinoomagewnan trail uit te komen. Dit is een bospad dat omheen Halfway Lake gaat, een mooi klein meertje. Hier haken we af, het begint steeds harder te regenen.
Dit natuurpark heeft heel wat variatie te bieden. We genieten van mooie uitzichten op het meer, met rotseilanden, prachtige bossen en zandstrandjes. De wilde dieren laten zich echter niet zien, hier zouden o.a. zwarte beren, wolven, kariboes en elanden leven.
Sault Ste. Marie
Een laatste rit langs de rand van het uitgestrekte Lake Superior, brengt ons naar het stadje Sault Ste. Marie. We genieten onderweg van het mooie landschap, waarbij de rode draad het grote meer is. Overal zien we kreken en meertjes tussen bossen en graslanden in. Het gras begint geel te kleuren, de zomer loopt op zijn einde.
In het stadje bezoeken we het kanaal, dat Lake Superior verbindt met Lake Huron, ons volgende grote meer. Een sluis laat boten toe om van het ene naar het andere meer te varen. Altijd leuk om zien. Op aanraden van de ranger wandelen we over de sluispoorten, naar de rapids, aan de overkant van twee eilandjes. Deze stroomversnellingen stellen niet veel voor, een visser probeert er zijn avondmaal te vergaren. Hier hebben we uitzicht op een hoge brug over het meer, waarop zich de grens met de USA bevindt.
Langs het kanaal bevindt zich ook een Emergency Swing Dam, gebouwd in 1896. Dit is een soort dam die kan worden gebruikt in noodgevallen, mocht plots om één of andere reden teveel water van Lake Superior het kanaal instromen. Wereldwijd werden slecht 9 dergelijke constructies gebouwd, waarvan enkel deze nog bestaat. Tevens de enige die ooit diende te worden gebruikt, toen op 9 juni 1909 een schip tegen de sluispoort opvaarde, waarbij deze vernield werd en het water plots vrij spel kreeg. En ze deed haar job prima!
Deze rode stalen constructie met een lengte van 113 meter (vgl. 10 yellow schoolbussen achter elkaar, bumper aan bumper) ziet eruit als een enorme brug op het droge, in de lengterichting van het kanaal, op de rand van de oever. Eenmaal dichterbij zien we dat ze kan draaien om haar middelpunt. Eén helft ziet er lichter uit dan de andere, die draait over land en dient vermoedelijk als tegengewicht. De andere kant vormt de dam, eenmaal ze over het water hangt, worden metalen platen neergelaten, die een wand in het kanaal vormen (zie onder). Zo wordt het sterk stromende water tegengehouden, een ramp voorkomen.
OVERNACHTINGEN:
DRYDEN – WALMART PARKING
Coördinaten: 49.784981 – 92.811142
PRIJS: N.v.t.
SCORE: 2/5
COMMENTAAR:
Kleine Walmart parking, in een industriestadje. Om de vele vrachtwagens van de parking te weren, zijn betonnen blokken rondom de parking geplaatst, die de toegang bemoeilijken. Campers zijn welkom. Naast de parking is een terrein voorzien waar vrachtwagens mogen overnachten. Toiletten in de winkel. WIFI op de parking.
Minpunten: Vee lawaai van de doorgaande weg en vrachtwagens met koelgroepen.
KAKABEKA FALLS – ZANDPLEINTJE AAN DE WEGKANT
Coördinaten: 48.483721 – 89.634780
PRIJS: N.v.t.
SCORE: 3/5
COMMENTAAR:
Aangenaam plaatsje in het bos, aan de rand van een rustige gravelweg, vlakbij een kruising. Zeer rustig, al horen we het verkeer op de doorgaande weg. Af en toe passeert een voertuig op de gravel wegen. Geen voorzieningen.
Minpunten: /
THUNDER BAY – WALMART PARKING CENTRUM
Coördinaten: 48.412560 – 89.240973
PRIJS: N.v.t.
SCORE: 2/5
COMMENTAAR:
Ruime en vrij rustige Walmart parking, omringd door een groot aantal andere winkels. Hier zijn we helemaal niet alleen, mensen staan buiten tussen de campers te praten. Hier hebben we geen last van vrachtwagens, zoals op vele Walmart parkings het geval is. De sporen liggen niet ver af, we horen de treinen passeren, doch het hindert niet. Toiletten in de winkel. WIFI op de parking.
Minpunten: /
THUNDER BAY – WALMART PARKING NOORD
Coördinaten: 48.453226 – 89.251028
PRIJS: N.v.t.
SCORE: 1/5
COMMENTAAR:
Vrij beperkte Walmart parking vooraan de winkel, langs een drukke weg. Achteraan is een zeer grote parking, waar zich ooit een Canadian Tire bevond, die nu gesloten is. Wanneer we hier naartoe verhuizen, omdat het rustiger lijkt, komt de politie langs. Ze raden aan om ons hier in groep te parkeren, gezien er nogal wat armen wonen in de buurt hierlangs. De parking vooraan is veiliger.
Minpunten: Zeer lawaaierige parking, zowel vooraan als achteraan de winkel. Laat ’s avonds en ’s nachts komen een aantal zeer lawaaierige vrachtwagens langs, achteraan op de parking. Mensen passeren voortdurend over de parking, maken veel lawaai. Onveilige buurt. We raden deze Walmart parking niet aan, er is een goed alternatief in het centrum van de stad (zie hierboven).
TERRACE BAY – PARKING AAN HET MEER
Coördinaten: 48.771817 – 87.116433
PRIJS: Gratis.
SCORE: 5/5
COMMENTAAR:
Prachtige locatie aan een strandje langs het Lake Superior. Bij de bodem van de Aguasabon Gorge. Op het strand mag met tenten worden gekampeerd. Zeer rustig. Helling om bootjes te water te laten. Droge toiletten en vuilnisbakken. Tafels met banken verspreid langs de parking.
Minpunten: /
PEBBLE BEACH – PARKING AAN HET MEER
Coördinaten: 48.706917 – 86.386751
PRIJS: Gratis.
SCORE: 5/5
COMMENTAAR:
Prachtige locatie aan een keienstrand langs het Lake Superior. Zeer rustig. Picknicktafels en banken, speeltuin, mobiele toilet en vuilnisbakken. Heerlijk om te slapen bij het geluid van de golven. Mooie zonsondergang.
Minpunten: /
PRINGLE – LANGS BOSWEG
Coördinaten: 48.681053 – 86.100293
PRIJS: N.v.t.
SCORE: 3/5
COMMENTAAR:
Uiterst rustig plaatsje langs een bosweg, vlak voor deze is afgesloten met een poort. Ver genoeg van de Highway om geen last van het verkeer te hebben. Geen voorzieningen.
Minpunten: Vlakbij loopt een treinspoor, om 22 u passeert de eerste trein, er volgen er meer tijdens de nacht.
SAULT STE. MARIE – WALMART PARKING
Coördinaten: 46.540765 – 84.316743
PRIJS: N.v.t.
SCORE: 2/5
COMMENTAAR:
Ruime, vrij drukke Walmart parking, in een buurt met meerdere grote winkels. Er overnachten meerdere campers. Van vrachtwagens hebben we weinig last. Toiletten in de winkel. WIFI op de parking.
Minpunten: Tijdens de dag lawaai van een bouwwerf, vanwege aanpassingen van de Walmart winkel.
SANI DUMP:
Sault Ste. Marie – Waste Water Treatment Plant: Dumpstation op een parking, een stukje buiten het stadscentrum. Geen drinkwater.
Prijs: Gratis.
Coördinaten: 46.525020 – 84.403320
Sault Ste. Marie – Shell parking: Dumpstation, tussen het winkelgebouw en de carwash. Bestaat enkel uit een rond gat in het asfalt, met een plastieken buis erin. Beetje moeilijk te vinden. Geen drinkwatervoorziening.
Prijs: Gratis.
Coördinaten: 46.538024 – 84.318399
GEREDEN TRAJECT:
Provinciegrens Manitoba / Ontario – Kenora – Dryden, 191 km
Trans Canada Highway, n° 17
Vanaf de provinciegrens heeft de weg slechts 1 baanvak per rijrichting en geldt een maximale snelheidsbeperking van 90 km/u. Ook wordt het stilaan drukker. Vrachtvervoer gebruikt volop deze weg. Het wegdek lijkt ons eerst echt verbeterd, doch nadien komen er zeer slechte stukken. De omgeving begint opnieuw wat mooier te worden, gooiend, met vele meren, rotsen, gevarieerde bossen.
Dryden – Kakabeka Falls, 380 km
Trans Canada Highway, n° 17 / n° 11, Shabaqua Highway – Mokomon Road
De weg ligt redelijk goed, gaat steeds op en neer. De drukte vermindert vlak voorbij Dryden, maar het wordt opnieuw drukker naarmate we Thunder Bay naderen. Omgeving met bossen.
Kakabeka Falls – Thunder Bay, 49 km
Mokomon Road – Trans Canada Highway, n° 17 / n° 11, Shabaqua Highway – Harbour Express Way – Memoral Avenue
De weg ligt goed. Bosomgeving. In Thunder Bay is het wat drukker.
Thunder Bay centrum – Thunder Bay noord, 7 km
Memorial Avenue – High Street South – Red River Road – Dawson Road
Smalle straten.
Thunder Bay – Ouimet Canyon – Nipigon – Aguasabon Falls – Terrace Bay, 241 km
Dawson Road – Thunder Bay Express Way, n° 11 – Trans Canada Highway, n° 17 – Ouimet Canyon Road – Trans Canada Highway, n° 17 – Aguasabon Road – Trans Canada Highway, n° 17 – Lakeview Drive – Cartier Road – Kenomagi Road – Beach Road
De weg ligt zeer goed, niet heel druk. Bosomgeving, met uitzichten op Lake Superior.
Terrace Bay – Marathon – Pebble Beach, 87 km
Beach Road – Kenomagi Road – Trans Canada Highway, n° 17 – Peninsula Road – Stevens Avenue – Howe Street
De weg ligt zeer goed, bochtig en steeds op en neer, helemaal niet druk. Mooie uitzichten op Lake Superior.
Pebble Beach – Marathon – Pukaskwa NP – Pringle, 61 km
Howe Street – Stevens Avenue – Peninsula Road – Trans Canada Highway, n° 17 – Highway 627 – Pic river Road – New Pukaskwa Road – Pic River Road – Highway 627 – Trans Canada Highway, n° 17 – Bosweg
De weg ligt vrij goed, helemaal niet druk.
Pringle – Sault Ste. Marie, 383 km
Bosweg – Trans Canada Highway, n° 17
Mooi traject. Zeer rustig. De weg ligt grotendeels zeer slecht, door oneffenheden en putten. Het gaat de ganse tijd op en neer. Bochtig parcours.
Sault Ste. Marie, 12 km
Great Northern Road / Trans Canada Highway, n° 17 – Second Line East – Carmen’s Way – Wellington Street West – Huron Street – Wellington Street West – Carmen’s Way – Second Line East – Great Northern Road / Trans Canada Highway, n° 17
De meeste straten van de stad liggen zeer slecht, met vele oneffenheden.
EXCURSIES:
KAKABEKA FALLS – ONTARIO PROVINCIAL PARK
Zeer mooie hoge waterval, de moeite om even te stoppen. Plankenpad leidt naar enkele uitzichtplatforms, ook over een brug naar de overkant waar zich een Visitor Center bevindt.
SCORE: 5/5
INKOM: 3 CAD voor het eerste uur op de parking (voldoende om de waterval en het Visitor Center te bezoeken). Twee uur: 5 CAD.
PARKING:
Ruime parking aan de watervallen, met loket waar moet betaald worden.
Coördinaten: 48.403185 – 89.624479
OUIMET CANYON – PROVINCIAL PARK
Zeer diepe beboste rotskloof, de moeite om even te stoppen. Wandelpad leidt naar enkele uitzichtplatforms. Mooi is de rotspiek in de vorm van een indiaan.
SCORE: 4/5
INKOM: 2 CAD pp.
PARKING:
Parking met klein visitor center, aan het einde van een 9 km lange zijweg naar de kloof.
Coördinaten: 48.787577 – 88.670322
AGUASABON GORGE & FALLS
Prachtige waterval in diepe kloof, de moeite om even te stoppen. Wandelpad leidt naar een uitzichtplatform.
SCORE: 5/5
INKOM: Gratis.
PARKING:
Parking aan het einde van een kort zijweggetje. Droge toilet.
Coördinaten: 48.781762 – 87.124711
PUKASKWA NATIONAL PARK
Mooi natuurgebied aan de rand van het enorme Lake Superior. Met dichte gevarieerde ‘noordelijke’ bossen, rotspartijen, strandjes. Wilde dieren zien we niet, al zouden die wel degelijk aanwezig zijn (zwarte beren, elanden, kariboes, wolven). Van een bezoek aan dit park hebben we genoten.
Naargelang de periode van de zomer, kunnen er veel muggen zijn.
WANDELEN:
We wandelden in 1 dag de kortere wandelingen rondom het parkcentrum. Er is ook een dagwandeling te maken, doch in de regen werd deze afgeraden. Hieraan kan nog een lus worden toegevoegd, het wordt dan een meerdaagse tocht.
Een informatiebrochure met kaarten en omschrijvingen van de wandelingen is verkrijgbaar bij het Visitor Center in het park. Een zeer korte omschrijving en de lengte wordt telkens vermeld.
Southern Headland Trail: 2,2 km, beperkt hoogteverschil. Niet steeds duidelijk pad over een rotspunt die in het meer uitsteekt. Mooie uitzichten op het meer met enkele eilanden en de kust.
Manito Mikana Trail: 2 km, iets meer hoogteverschil, met een aantal houten trappen. Bospad over een landtong, tot op een rotspiek die hoog boven het water uitsteekt. Mooie uitzichten.
Beach Trail: 2 km, vlak pad. Mooi strand bedekt met grote aangespoelde boomstammen.
Bimose Kinoomagewnan: 3,7 km. Rondwandeling omheen een mooi klein meer. Grotendeels door de bosrand. We maken deze wandeling niet, omdat het te hard regent.
White River Suspension Bridge Trail: 18 km (retour), beperkt hoogteverschil. Reken op 6 – 7 uren (info ranger in Visitor Center). Vrij moeilijk pad over rotsen, nadien vlak door een bos met alpiene begroeiing. We maken deze wandeling niet, omdat het regent, waardoor de rotsen glad zijn.
Langs dit pad bevinden zich op meerdere plaatsen kampeerplekjes, zodat men meerdaagse tochten met een tentje kan maken. De wandeling is uitbreidbaar met een lus langs de rand van het meer.
VERPLAATSINGEN IN HET PARK:
Door dit park loopt slechts een beperkte weg, tot bij een parking aan het Visitor Center en de basis camping. Hier starten de wandelingen.
ACCOMMODATIE:
In het centrum van het park bevindt zich een basis camping. Wie meerdaagse wandelingen maakt, kan kamperen op een aantal mooie plaatsen.
SCORE: 4/5
INKOM: 19,60 CAD per voertuig/familie.
Gratis voor wie over een Nationale Parkenpas beschikt, 67,70 CAD pp (in 2016). Vanaf de derde persoon is een familiepas goedkoper.
In 2017 zijn de toegangen tot de Nationale Parken in Canada gratis, ter gelegenheid van de 150ste verjaardag van het land.
INFORMATIE:
In het Visitor Center is een boekje met plannetjes en summiere uitleg te verkrijgen. We krijgen er ook advies van een zeer enthousiaste ranger. Programma’s worden aangeboden in de zomer.
Dit is een ruim, zeer gezellig ingericht Visitor Center, met zetels en een kachel op koude dagen. WIFI is beschikbaar, doch werkt zeer langzaam.
Coördinaten: 48.590877 – 86.290303
Website: www.pc.gc.ca/pukaskwa
E-mail: [email protected]
Tel.: 1-807-229-0801
PARKING:
Bij het Visitor Centrum, in het centrum van het park, waar de wandelpaden starten.
SAUT STE. MARIE CANAL – NATIONAL HISTORIC SITE
Smal kanaal dat twee grote meren verbindt, het Lake Superior en het Lake Huron. Leuk om zien, wanneer er een boot passeert. Interessant is ook de Swing Dam, die een stukje verder langs het kanaal staat. Aan de overkant van het kanaal zijn wandelpaden over enkele kleine eilandjes die verbonden zijn met een bruggetje. Veel eenden. Mooi om even te verpozen.
SCORE: 4/5
INKOM: Gratis.
INFORMATIE:
Klein Visitor Center naast het kanaal, waar een folder te krijgen is. Vriendelijk onthaal met een woordje uitleg. Een maquette toont hoe de sluis werkt. Informatie over de Swing Dam en het enige historische moment waarop deze is gebruikt.
Coördinaten: 46.513099 – 84.349707
Website: www.pc.gc.ca/en/lhn-nhs/on/ssmarie/index
Tel.: 1-705-941-6262
PARKING:
Ruime parking aan het kanaal, vlakbij het kleine Visitor Center (niet te verwarren met het grotere Visitor Center op de hoek, waar men passeert vooraleer aan het kanaal te komen).
