Reisverhaal «Uyuni naar Sucre»
Bolivië
|
0 Reacties
15 April 2022
-
Laatste Aanpassing 29 April 2022
15 – 16 april 2022
Traject: Uyuni – Potosi – Sucre
Rit van Uyuni naar Sucre
Bij het verlaten van Uyuni kopen we nog vlug broodjes voor onderweg, we hopen vandaag zo ver mogelijk te rijden, minstens tot voorbij Potosi. Aan die stad zullen we nu voorbij rijden, bij onze terugkeer naar Bolivië op weg naar het noorden, zullen we er de zilvermijnen gaan bezoeken. Ook hoofdstad Sucre zullen we pas later bezoeken. Op die manier winnen we tijd om verderop door te brengen langs onze route naar Brazilië. Immers ons visum en onze TIP lopen maar 30 dagen en we zijn al meer dan halfweg. Verlengen zullen we deze niet, dat kan enkel gedurende de laatste dagen van het lopende visum en in grote steden die allen gelegen zijn in het noorden van het land. Daarvoor zouden we een heel eind moeten terugkeren.
Deze rit verloopt vlot, dankzij de goede wegligging. Wel stoppen we regelmatig om van de mooie uitzichten te genieten. Een eindje voor we Potosi naderen, komen we door een gebied vol mineralen, met berghellingen in schitterende kleuren. Jammer dat deze zo beschadigd zijn door de mijnbouw. De dorpen langs de weg zijn duidelijk mijndorpen, meestal afgesloten met een slagboom. Dit zagen we eerder in mijnengebied in Peru, bezoekers zijn er niet welkom.
Potosi is een onaantrekkelijke mijnenstad, met zeer slechte straten. Zoals gebruikelijk loopt de hoofdweg er dwars doorheen, gebruikmakend van de bestaande stadsstraten, uiterst druk, vol putten en verkeersdrempels, vaak smal en met overal stilstaande voertuigen.
Hier stoppen we opnieuw om te tanken, het is de derde keer in Bolivië. Weerom lukt het ons vlot om de ‘smile’ prijs te bekomen. Hopelijk blijft dit zo, we horen van andere reizigers dat ze regelmatig geweigerd worden en zelfs niet aan de dure toeristenprijs worden bediend.
Het is Goede vrijdag vandaag, voor veel huizen is een altaartje opgezet, waar kaarsen worden aangestoken. Op pleinen zien we mensen sporten of picknicks houden, maar ook kinderen met vliegers. Het is opvallend dat velen onderweg zijn vandaag, in een vakantiestemming.
Voorbij Potosi willen we een overnachtingsplek zoeken. Deze vinden we in de omgeving van het dorp San Diego, langs een smal zandweggetje middenin de velden. Het is weerom een prima keuze, in alle rust. ’s Avonds passeren enkele auto’s, die het gebied verlaten.
Tot er plots eentje komt aangereden in het donker en naast ons stopt, om 21 u. Men klopt op onze deur, we verwachten hier te zullen worden weggestuurd … Maar het zijn Manon en Jeremy, een jong Frans koppel, die met een voertuig met daktent reizen. Ze vragen of het ons stoort dat ze naast ons parkeren. Een opluchting.
De volgende ochtend babbelen we een poosje voor we vertrekken richting Sucre, met de bedoeling om daar een heel eind voorbij te geraken vandaag.
Pech onderweg op Paaszaterdag
Vol goeie moed vervolgen we onze route, de weg blijft vlot te rijden.
Maar, we zijn nog niet heel ver, of we horen plots een enorm geluid. We stoppen …
Één van onze achterbanden blijkt defect. De buitenlaag is volledig losgekomen en ligt op het asfalt. We dachten dat zoiets enkel gebeurt bij grote vrachtwagens, die op hun banden een nieuwe laag rubber laten aanbrengen om ze langer te kunnen gebruiken. Niet dus …
Heel eigenaardig dat de band zelf niet stuk is, deze is niet leeggelopen en heeft nog steeds de correcte bandendruk. Het is dus geen klapband.
Maar … door het voorval is onze truck beschadigd, zowel achter als voor het wiel. De lange dikke rubberlaag vloog alle kanten op, waardoor de achterkant helemaal naar binnen is geplooid. Ervoor zit een grote deuk. Dat is minder leuk … moest het enkel de band zijn, die is gemakkelijk te vervangen. Nu is er ook carrosserieschade … echt zonde. Tot bovenaan de camper zien we overal zwarte plekken van het rubber dat er tegenaan vloog … gelukkig zullen we deze gemakkelijk kunnen verwijderen met water en eventueel polish.
Herlinde probeert een voertuig te stoppen, om te vragen of ze iemand uit een garage in een dorpje verderop kunnen sturen om ons te helpen de band te vervangen. Dit is vrij zwaar, wat extra kracht zou handig zijn.
De eerste auto is een koppel uit de stad Sucre, zij zijn op doorreis en raden aan een auto in de andere richting te stoppen. 10 minuten verderop is een dorpje waar zeker een garage is.
Zo gezegd, zo gedaan …
De volgende auto die stopt is een inheemse familie. We vragen of ze iemand kunnen sturen van een garage in het dorpje verderop. ‘Ik doe het wel’ zegt de vriendelijke man.
Hij gaat onmiddellijk aan de slag, samen met Marc.
Nadat de man iets zegt aan de 2 dames, plaatsen ze vlug een verkeersdriehoek achter hun voertuig … daar hadden we zelf nog niet aan gedacht. Herlinde plaatst onze 2 driehoeken aan de voorkant, zodat ook het tegemoetkomend verkeer verwittigd is. Dit is een weg met 1 rijvak per richting, maar we nemen daar eentje van in beslag omdat er geen pechstrook is. Dit is dus geen veilige plaats.
Daarna vraagt de man weer iets … de dames gaan op zoek naar geschikte stenen om de andere wielen vast te zetten en brengen ook een grote platte steen, zodat hij de krik veilig onder Manga kan plaatsen.
Deze mensen praten tegen elkaar in een locale taal, wellicht Quechua, waarvan we geen woord begrijpen. Enkel als ze ons aanspreken, gebruiken ze Spaans.
Wat later komen onze buren van de vorige nacht aan, Manon en Jeremy. Ook zij stoppen.
Eenmaal het wiel is vervangen, meten we de bandendruk van het reservewiel. Na bijna 7 jaar niet gebruikt te zijn, moeten we deze aanvullen.
Onze plannen voor de volgende dagen zullen we moeten aanpassen. In hoofdstad Sucre zullen we stoppen en op zoek gaan naar een bandencentrale, waar we onze 4 banden kunnen vernieuwen. Dit was sowieso gepland voor binnen een aantal maanden.
We rijden vlot verder, het is nog meer dan 100 km tot de stad. Daar zoeken we onmiddellijk enkele bandencentrales op, doch de meeste zaken zijn al gesloten. Toch vinden we er nog enkele, waarvan er 2 ons bandenmerk verkopen. De ene zegt dat nergens in Bolivië momenteel dit bandenmerk te vinden is, binnen een maand kan hij ze leveren. Bij de 2de hebben we meer geluk, die heeft 2 banden van ons merk en type in voorraad. Dat is al iets …
Ondertussen krijgen we vanuit La Paz bericht, campinguitbater Marcos heeft voor ons uitgezocht waar men in Sucre onze banden verkoopt. Er is een grote zaak, met hoofdkantoor in een andere stad, van waaruit eventueel de banden met een autobus kunnen meegegeven worden, mochten we ze hier niet vinden. Op voorwaarde dat men ze daar zal hebben, natuurlijk. Maandag zullen we dit verder moeten uitzoeken, gelukkig sluiten de zaken hier niet op Paasmaandag.
Dit spijtige voorval heeft als gevolg dat we de tijd verliezen, die we wilden inwinnen door de steden Potosi en Sucre ditmaal over te laten … we zullen ons programma wat moeten aanpassen.
Als overnachtingsplek kiezen we voor de straatkant van een zandweg, die omheen een parkje loopt. We worden vriendelijk verwelkomd door de bewoners, die helemaal geen probeem lijken te hebben met nu ‘nieuwe buren’. Het voelt hier voldoende veilig aan om Manga tijdens de dag achter te laten terwijl we de stad in gaan.
OVERNACHTINGEN:
SAN DIEGO – OPEN PLEK TUSSEN LANDBOUWVELDJES Coördinaten: -19.533672, -65.593976
Gelegen op 3.639 meter hoogte.
PRIJS: N.v.t.
SCORE: 5/5
COMMENTAAR:
Onbewerkte plek langs een smalle zandweg, tussen landbouwveldjes. Zeer rustig, geluid van de hoofdweg in de verte is amper te horen. Op het zandbaantje passeren slechts enkele auto’s in de late namiddag.
Mooie zonsondergang. Geen voorzieningen.
Minpunten: /
GEREDEN TRAJECT: Uyuni – 4.219 m.h. – Potosi – San Diego, 237 km
Uyuni: onverharde straten in slechte staat.
Uyuni - Potosi: F5 / RN5, 1 rijvak per richting. Weg in perfecte staat. Zeer mooi traject.
Potosi: drukke straten in slechte staat, soms smal. We rijden langs de rand van de stad (F1 – F5), wat rustiger is.
Potosi - stukje voorbij San Diego: F5/RN5, 1 rijvak per richting. Weg in perfecte staat.
Zijweg van F5/RN5 naar Chaqui/Belem: geasfalteerd in goeie staat.
Zijweg naar slaapplek: smal zandbaantje.
TOL: Uyuni, F5/RN5: 10 BOB
TOL: Potosi, F5/RN5: 11 BOB
