Reisverhaal «Bangladesh - algemeen»
Azië - deel 3
|
Bangladesh
|
1 Reacties
19 September 2013
-
Laatste Aanpassing 09 Oktober 2013
Na het supervriendelijke, gastvrije, immer glimlachende Nepal en het overdrukke, chaotische, maar verslavende !ncredible India, bezoeken we het intrigerende Bangladesh. Wat dit land ons zal brengen, we hebben er op voorhand echt geen idee van. Reisverhalen spreken van natuurpracht, armoe, gebrek aan comfort, … de Belgische overheid vindt het gevaarlijk. We wagen het erop en beklagen ons enkel dat we er niet langer bleven.
REISROUTE
Dhaka – Sreemangal – Dhaka – Khulna – Mongla – Dhaka
LAND – ALGEMEEN
ENKELE WEETJES
Bangladesh is 147.570 km² groot, telt 154,7 miljoen inwoners en bevindt zich op het zuid Aziatische vasteland samen met Nepal, India, Pakistan, Bhutaan, Afghanistan en Iran. Hierbij horen ook Sri Lanka en de Malediven, gelegen in de Indische oceaan.
Als buurlanden heeft het India en Myanmar, maar grenst ook aan de Indische Oceaan.
Officieel Peoples Republic of Bangladesh genoemd, wordt het geregeerd door een eenheidsstaat met parlementaire democratie.
Nationale bloem, tevens embleem van het land: de waterlelie.
Nationale dier: de met uitsterven bedreigde Bengaalse tijger.
Nationaal fruit: Jackfruit (Nederlands: Nangka, in sommige landen Durian genoemd).
ECONOMIE
Het land is volop in economische ontwikkeling en kent daarbij een enorme groei van buitenlandse investeringen. Om deze opmars te stimuleren wordt volop gewerkt aan de verbetering van de infrastructuur, zoals bijkomende auto(snel)wegen, verbetering van het spoorwegnetwerk, uitbreiding van de internationale luchthaven, een metro in de hoofdstad Dhaka, een nieuwe zeehaven, … wat echter wordt afgeremd door onvoldoende stroomvoorziening.
Op de lijst van wereldproducenten scoort het land zeer hoog met zijn belangrijkste landbouwproducten, zijnde: vis, rijst, aardappelen, uien, thee, jute, mango, ananas, bananen en andere tropische vruchten.
Bangladesh is de grootste kledingproducent ter wereld, mede dankzij de lage loonkosten. Ook de scheepsbouw is zeer belangrijk.
Men werkt hard aan de uitbouw van de toeristische infrastructuur, vooral om meer buitenlandse toeristen aan te trekken. Het land heeft voldoende te bieden, reeds een aantal Unesco erkenningen.
KLIMAAT
Bangladesh heeft een tropisch klimaat met 3 seizoenen:
milde tropische winter, oktober – maart, de laagste temperatuur ooit gemeten + 4,5 °C,
hete vochtige zomer, maart – juni,
vochtige warme moesson regenperiode, juli – oktober, jaarlijks krijgt het land te maken met natuurrampen, zoals overstromingen door overvloedige regenval en tropische stormen
LAND – HOE WIJ HET ERVAREN
BEVOLKING
Bangladesh heeft een vriendelijke en behulpzame bevolking. Rijk of arm, het maakt geen verschil.
Wel merken we dat er veel opvliegende mensen zijn, het gaat er vaak luid aan toe. Na een poosje vervalt men opnieuw in een gewoon gesprek of er niets is gebeurd.
Eén keer maakten we dit persoonlijk mee, toen we een discussie hadden met onze chauffeur. Hij kon zich niet bedwingen en begon te roepen, omdat we van hem eisten wat afgesproken was. Al vlug hadden we een groot publiek.
Tijdens ons verblijf valt het ons regelmatig op dat mensen een fooi verwachten, vaak teleurgesteld kijken als die niet wordt gegeven of te klein uitvalt naar hun zin. Dit gedrag zien we enkel bij mensen die veel met westerlingen of toeristen te maken hebben, zoals gidsen en chauffeurs
Enkele frappante voorbeelden:
Met rikshaw chauffeurs spreken we een prijs af, die veel hoger is dan de officiële meterprijs (algemeen niet meer aanvaard – nationaal protest is gaande). Bij aankomst verwachten ze daarbovenop een fooi.
De bootsman in Mongla vroeg een fooi voor de jonge kapitein van het bootje. Deze had de ganse namiddag gewerkt aan de motor toen we motorpech hadden, we vonden dat hij het verdiende. Ervan uitgaande dat de bootsman de eigenaar van de boot was, tenminste zo sprak hij, gaven we hem zelf geen fooi. De prijs voor deze trip was volgens ons reeds ruim hoog (alhoewel, niet hoger dan de concurrentie). Toch stond hij de volgende dag om 6.30 u ons op te wachten toen we het hotel verlieten, om naar zijn ‘tip’ te vragen.
We laten 5 foto’s ontwikkelen bij een fotograaf. De man zegt ons de prijs ervoor, 8 taka (0,08 EUR), gevolgd door ‘or 8 dollar’ en hij glimlacht. Wanneer hij de foto’s nadien afgeeft, betaalt Marc 40 BDT. Zachtjes en met teleurgestelde blik zegt de man ‘it’s not 40 dollar, er kan toch een glimlach af.
In Dhaka hebben we een goed gesprek met de hotelmanager, waardoor deze houding volgens ons wordt verklaard. Hij is teleurgesteld in de houding van vele landgenoten.
Armoe zou volgens hem grotendeels kunnen opgelost worden, mochten de mensen willen werken. Vooral mochten ze tevreden zijn met het werk dat hen wordt aangeboden. Bovendien, in elke functie moet men kunnen openstaan om zijn handen uit de mouwen te steken. Vooral de laaggeschoolden vinden zichzelf te goed om ‘andermans schotels te wassen’ zoals hij het zo mooi uitdrukt. Hijzelf, als hotelmanager, helpt steeds waar nodig in het hotel. In de keuken of bij het poetsen … hij verwacht deze flexibiliteit ook van zijn personeel.
Een ander probleem is dat men nooit tevreden is en geen geduld heeft. Wie werkt en een beetje vooruit komt in het leven, wil dit abnormaal versnellen. Men ziet anderen in luxe leven en wil dit ook onmiddellijk bereiken. ’t Kan niet vlug genoeg gaan met opslagen en carrièregroei. Het vragen naar steeds hogere fooien maakt daar volgens hem ook deel van uit.
De gemiddelde leeftijdsverwachting is voor vrouwen 71,98 j., voor mannen 68,21 j.
In het verleden beleed men in Bangladesh vooral het hindoeïsme. Een groot deel van de bevolking had het moeilijk met het kastensysteem. Toen de moslims het land kwamen bekeren, werd dit gretig aanvaard. Momenteel bestaat de bevolking voor 89 % uit moslims, 8 % is hindoe, 1 % boeddhist, 0,5 % christelijk, 1,5 % animistisch.
KLEDIJ
Bij de mannen is de longhi nog steeds zeer populair.
Vrouwen dragen veelal de sari, vergelijkbaar met de Indische kledij. De jongere generatie verkiezen eerder de salwar kameez (een halflang tuniekkleed over een wijde broek tot op de enkels).
In de steden wordt vaak reeds westerse kledij gedragen.
Al zijn de moslims hier in de meerderheid, toch zijn in verhouding niet zoveel vrouwen gesluierd. Opvallend is dat er een aantal daarvan wel een boerka dragen.
GEBRUIKEN
Wildplassen: mannen plassen net als in India overal langs de straatkant, zelfs in de drukste winkelstraten. Hier hebben ze de grappige gewoonte dit gehurkt te doen, aan de rand van een open goot of voor een muur … een vorm van discretie ?
Alvast ons valt het nog meer op.
TAAL
Bangla is de officiële taal.
Weinigen hebben kennis van de Engelse taal.
ARMOEDE
In Bangladesh zien we schrijnende toestanden, er heerst een enorme kloof tussen arm en rijk.
Onze hotelmanager in Dhaka praat met ons over deze situatie. Volgens hem zouden de meeste armen gemakkelijk uit hun toestand kunnen ontsnappen, door te werken. Maar ze zijn te kieskeurig, te hebberig.
Bovendien wil iedereen hier snel rijk worden, ze hebben geen geduld om te sparen. Dat is de reden dat zoveel mensen die ook maar iets verkopen of doen voor een ander, steeds proberen er nog een fooi bovenop te krijgen. Ze komen het zelfs vragen !
HYGIËNE – POLLUTIE – GELUIDSOVERLAST
Hier hebben we minder last van pollutie dan in de omringende landen.
De meeste auto’s zijn opmerkelijk recent, bijgevolg minder vervuilend.
Rickshaws worden CNG’s genoemd, naar het soort gas waarop ze rijden, wat beter is voor het milieu. We vermoeden dat de zeer oude stadsbussen ook op een milieuvriendelijke brandstof rijden. Het valt ons steeds weer op dat ondanks de overvolle straten, we weinig last hebben van uitlaatgassen.
WINKELEN
Bangladesh beschikt over het grootste winkelcomplex van zuid Azië, het 13de grootste ter wereld, Bashundhara city is gelegen in hoofdstad Dhaka.
In de betere buurten van de hoofdstad Dhaka vindt men moderne en luxueuze winkels en shopping complexen. Ook in de andere steden waar we komen, is alle modern comfort te koop. Dorpswinkels bieden alle producten voor dagelijks gebruik.
Bangladesh is een goedkoop land, vergelijkbaar met India.
VOEDING
Gekruide voeding en zoetigheden, gelijkend op deze in noordoost India en west Bengalen. Rijst, vis en biryani zijn de favoriete schotels.
VEILIGHEID
We voelen ons de ganse tijd zeer veilig in dit land.
Het gevaar schuilt hem hier – nog meer dan in de omringende landen – in het verkeer. Een straat oversteken is een risico, hier vertraagt men niet voor de zwakkere weggebruiker. Vaak zien we mensen die moeten wegspringen om niet onder de wielen van een CNG, auto of bus te belanden.
De bussen die rijden op lange afstanden hebben een vrij krachtige motor, bijgevolg kunnen ze vlot alle andere voertuigen voorbijsteken, wat ze dan ook gretig doen. De claxon moet hen beschermen, de chauffeurs rekenen erop dat iedereen bij dit geluid onmiddellijk wijkt. Na onze eerste lange busrit, probeerden we zoveel mogelijk andere vervoersmiddelen te gebruiken, zoals trein en boot.
We lezen in de krant dat er jaarlijks 3.000 verkeersdoden te betreuren zijn, in een land met een vrij beperkt wegennetwerk, 21.481,25 km.
VERKEER
Zeer druk, de straten van steden en dorpen zijn volledig opgevuld met vooral gemotoriseerde rickshaws (CNG’s genoemd) en fietstaxi’s. De versleten bussen zijn zeer oud en hebben aan de buitenkant meestal weinig kleur/verf over. Bromfietsen en vrij moderne auto’s hebben een betere staat dan deze van de buurlanden, ze zijn echter in de minderheid.
Zie ook onder ‘veiligheid’.
ANEKDOTES – TOESTANDEN – SITUATIES
Hier zijn WIJ de grootste bezienswaardigheid. Overal worden we met grote ogen aangestaard, we worden gevolgd door vele nieuwsgierige bewoners, vriendelijk begroet, vaak aangesproken met de enkele woorden Engels die men kent.
Aan de haven van Dhaka, komen we voor het eerst 2 andere toeristen tegen. We blijven staan en maken kennis, worden onmiddellijk omringd door een grote groep omstanders, dit hebben ze waarschijnlijk nog nooit gezien. Vlug spreken we af elkaar in het hotel weer te zien (toevallig hebben we 2 kamers naast elkaar). Wanneer we uiteen gaan, zijn wij blij dat het grootste deel van de nieuwsgierige ‘kijkers’ de anderen volgt en niet ons. Al vlug wordt ons groepje volgelingen opnieuw aangevuld.
LAND – PRAKTISCH
VISA
Als Belgen moeten we een visum aanvragen om het land in te mogen.
Wanneer we over land vanuit India naar Bangladesh zouden reizen, moet dit visum op voorhand in ons paspoort vermeld worden. De aanvraag kan te Calcutta worden ingediend.
Omdat wij naar Dhaka vliegen, kunnen we een visum aanvragen bij aankomst in de luchthaven.
De procedure is uiterst eenvoudig: zie tekst ‘Grensovergang India – Bangladesh’.
VALUTA
1 EUR = 101 BDT (Bangladeshi Taka) dd. 3 september 2013 (vrij stabiele koers).
Geldopname:
De ATM geldautomaten in de luchthaven werken niet met onze maestro kaart, we zien dat ook andere mensen hiermee problemen hebben. Wisselkantoortjes in het luchthavengebouw geven goede koersen, kwestie van vergelijken.
Ook in de stad is het even zoeken naar een geschikte geldautomaat, zelfs onze mastercard werkt lang niet overal. Visa word bijna overal vermeld.
Enkel de ATM automaten van de Standard Chartered Bank (Dhaka, Gulshan Avenue) werken probleemloos met onze maestro card. We proberen de geldautomaten van veel andere banken, maar deze werken geen van alle.
Er worden geen extra kosten aangerekend door de locale bank voor geldopname aan een ATM machine. Wat de Belgische banken aanrekenen is variabel per bank van uitgifte van de kaart.
OPENBAAR VERVOER
Het openbaar vervoer is goed uitgewerkt, meestal niet echt comfortabel door het gebruik van zeer oude, doch goed onderhouden, vervoersmiddelen.
Locaal zijn overal bussen beschikbaar, die rijden aan zeer goedkope tarieven.
Maar ook de vele fiets- en autorickshaws zijn zeer betaalbaar, kwestie van een goede prijs te onderhandelen. Taxi’s en huurauto’s zijn duur.
Tussen de belangrijkste locaties zijn lange afstandsbussen, treinen en vaak ook boten beschikbaar. Openbaar vervoer is niet duur. De keuze kan worden gemaakt op basis van de beschikbare tijd. Bussen zijn in dit land het snelste vervoermiddel.
Bussen:
Op grote trajecten rijden bussen van verschillende maatschappijen. Informatie hierover is terug te vinden op het internet. Let wel, er zijn maar enkele maatschappijen die A/C bussen bieden met wat meer zitcomfort.
Nuttige websites:
http://www.greenlineparibahan.com/
http://bdallinfo.com/bus-schedule-of-bangladesh/
Trein:
De trein is een uiterst traag vervoermiddel. Sporen en voertuigen zijn oud, men wordt nog meer door elkaar geschud dan met een bus. Comfort en beenruimte is dan ook vaak minder dan bij de meest luxueuze bussen. Informatie over beschikbaarheid en ticketprijzen vindt men op het internet. Let wel, ook al zijn de tickets uitverkocht volgens de informatie op het internet of in het station, er is vaak een manier om er toch aan te geraken tegen een kleine meerprijs. Hotelletjes en tourbureautjes kunnen hierbij een hulp zijn.
Nuttige website:
http://www.railway.gov.bd/
Boot:
In een land met zoveel waterlopen als Bangladesh, is het een zonde hier geen gebruik van te maken, mits men er voldoende tijd voor kan uittrekken. Het reizen met een rivierboot verloopt relax en biedt mooie uitzichten van het leven langs de rivieren. Informatie hierover is te vinden op het internet, boeking kan men best doen via een hotel of tourbureautjes.
Nuttige website:
http://bdallinfo.com/launch-services-of-bangladesh/
ACCOMMODATIE
Hotels zijn prijs/kwaliteit vrij duur in vergelijking met de omringende landen.
In tegenstelling tot wat we van andere reizigers hoorden, vinden we in de locaties waar we komen voldoende comfortabele hotelletjes, maar we moeten er de prijs voor betalen. Beperkt afdingen buiten het seizoen is mogelijk.
ELEKTRICITEIT
Geen speciale stekker nodig.
Vaak stroomonderbrekingen op elke locatie waar we verblijven. Enkel ons hotel in Dhaka heeft een back-up systeem.
INTERNET
Een goede internetverbinding hebben we enkel in ons hotel in Dhaka op de kamer ter beschikking. Op andere locatie is deze zeer onstabiel (Sreemangal), of er is helemaal geen internet ter beschikking (Mongla).
We hebben geen idee of er voldoende goede internetcafés zijn.
GEZONDHEID
Geen problemen met de gezondheid, de hygiëne op voeding is ok.
Geen last van muggen, we komen niet in het gebied waar hoog malaria risico heerst.
TIPS VOOR DE REIZIGER
Buiten het seizoen zijn er zeer weinig mogelijkheden om aan een meerdaagse boottocht op Sundarban deel te nemen. Wie zulke tocht wil maken, informeert best vooraf naar de mogelijkheden. Let wel, de boten kunnen vlug volgeboekt geraken.
Andere reizigers die de tocht maakten, raden deze aan. We hebben het gevoel dat het hier meer om de sfeer, het lekkere eten, het slapen aan boord, kortom het meemaken van zulke boottocht gaat, dan over de natuurpracht.
INFORMATIE
Reishandboek Lonely Planet.
Verslagen van andere reizigers, via www.wegwijzer.be en www.tangatanga.com.
