Reisverhaal «Cañon del Atuel naar de Chileense grens»
Zuid Amerika 5
|
Argentinië
|
0 Reacties
27 Mei 2025
-
Laatste Aanpassing 20 Juni 2025
27 mei – 1 juni 2025
Cañon del Atuel – El Nihuil – Uspallata – Paso Los Libertadores
Argentijnse Visa en TIP
We hebben nog een 8-tal dagen voor onze visa en Manga’s TIP vervallen, vóór die datum moeten we (even) het land verlaten. Chili is ons doel, bij terugkeer krijgen we automatisch een nieuwe visa en TIP. Op de grens tussen Argentinië en Chili bevindt zich het Andes gebergte, wat betekent dat we sowieso over een hoog gelegen pas moeten rijden.
’s Ochtends bekijken we onmiddellijk de situatie aan de wat zuidelijker gelegen grensovergang Paso Pehuenche die we binnenkort willen nemen. Wanneer het regent op lagergelegen locaties, sneeuwt het daarboven. En ja, de pas is gesloten, er ligt boven al een dik pak sneeuw. Deze pas wordt tijdens de winterperiode vaak langdurig gesloten, we hoopten er nog op tijd voorbij te geraken. De winter is vroeg in het land dit jaar. We kunnen enkel hopen dat de pas nog opnieuw zal geopend worden.
Indien Paso Pehuenche echt niet meer zal opengaan de komende dagen, is het alternatief Paso los Libertadores, een grensovergang die in vogelvlucht +/- 300 km noordelijker is gelegen, langs de weg betekent dat zo’n 620 km. Om deze gedurende de winter zoveel mogelijk open te kunnen houden, heeft men er een tunnel voorzien. Doch, ook daar is de weg al 2 dagen gesloten omwille van het zeer gure weer. Voor de komende dagen is geen neerslag meer voorspeld, we hebben er dus alle vertrouwen in dat die nog tijdig opnieuw zal geopend worden, zodat we indien nodig langs daar kunnen passeren vóór de vervaldag van onze documenten.
Cañon del Atuel, vanuit El Nihuil
Vanuit Cañon del Atuel keren we terug naar San Rafael, voor wat boodschappen. We laten een propaan fles opvullen, zoeken een supermarkt op en tanken.
Het winterweer zorgt voor een plotse temperatuurdaling. Ook al is de zon opnieuw van de partij, tijdens de dag warmt het niet meer zoveel op, met vandaag 8 °C als maximum.
Deze rit brengt ons langs rustige wegen naar El Nihuil, een dorpje dat is gelegen aan het andere uiteinde van de Cañon del Atuel. Jammer genoeg is dat momenteel niet bereikbaar doorheen de kloof, door de problemen met de weg RP173. In El Nihuil zoeken we een overnachtingsplaatsje aan de rand van het immense stuwmeer. Behalve af en toe enkele bewoners, zien we hier niemand.
’s Ochtends rijden we opnieuw een stukje in de Cañon del Atuel, de RP173 weg is van hieruit slechts enkele kilometers geopend. We wandelen naar een uitzichtpunt hoog boven de kloof. Wat we zien, trekt ons echt niet aan. In de rivier stroomt geen water, de zon staat te laag om in de kloof te geraken, … afdalen tot bij de rivier heeft niet veel zin. In de hoop dat de weg weerom volledig zal open zijn wanneer we opnieuw in deze regio passeren, rijden we snel verder.
Terugkeer naar Uspallata
Een update op het internet over de situatie aan Paso Pehuenche, met bijhorende foto, geeft ons niet veel hoop dat de grenspost nog opnieuw zal geopend worden vóór het winterseizoen ten einde loopt. Er ligt al een zeer grote hoeveelheid sneeuw en men verwacht er nog meer. De smalle doorgang die men heeft vrijgemaakt, kan zeker niet voor grensverkeer worden gebruikt.
Onze beslissing wordt snel genomen, we keren terug via Mendoza naar de noordelijker gelegen grenspost, Paso Los Libertadores. Die gaat vandaag opnieuw open.
Twee rijdagen brengen ons opnieuw naar Uspallata, waar we net als onderweg, gebruik maken van een overnachtingsplaats die we al kennen. Nu we hier toch zijn, brengen we onze was opnieuw naar de wasserette waarover we zeer tevreden waren, terwijl we ons voorbereiden op de grensovergang.
Onverwacht passeren Ann en Hanno, Belgen die ook in Zuid-Amerika reizen met hun camper. Ze stoppen om even bij te praten, zij komen van Chili via de grenspost die wij zullen nemen.
Paso los Libertadores
Een mooie rit brengt ons via een bochtige weg hoog de bergen in. Jammer dat er zoveel vrachtvervoer is op deze route, zelfs op zondag. We vertrokken vroeg, want we weten dat de grensovergang van Argentinië naar Chili op deze plaats vaak veel tijd vraagt, omwille van lange wachtrijen en strenge controles op het meenemen van verboden producten, zoals fruit, groenten, onbewerkt hout, …
We rijden voorbij aan het Argentijnse grenskantoor. Dat hebben wij niet nodig omdat alle verrichtingen gebeuren aan de Chileense zijde van het gebergte, voor wie van Argentinië naar Chili reist. Wie in de omgekeerde richting passeert, moet enkel hier stoppen om alle documenten in orde te brengen.
Puente del Inca is een natuurlijke brug over de Río Cuevas. Deze werd gevormd door een laag van alluviale sedimenten, voornamelijk bestaande uit travertijn resten, aangevoerd door lawines van de noordelijke berghellingen in deze regio, meegevoerd en afgezet door de rivier. De brug dankt zijn huidige naam aan de vele Inca’s die hier kwamen baden in het helende thermale water van de rivier.
Het hotelgebouw tegen de brug werd gebouwd in 1925 en was zeer luxueus voor die tijd, elke kamer had zijn eigen thermale bad. In 1965 werd het hotel vernield door een lawine, terwijl het hoger op de helling gelegen kapelletje werd bewaard. De Inca brug is erkend door UNESCO.
Niet veel verder stoppen we bij Puente del Inca, een indrukwekkende natuurlijk gevormde brug, met hotel-ruïne in felle geel- en okertinten, gevormd door het thermale water. Op het paadje ernaartoe ligt al een laagje ijs, we moeten dus opletten.
Aconcagua is met 6.961 meter boven zeeniveau de hoogste berg van Zuid-Amerika, de 2de hoogste ter wereld. Deze is gelegen in het Andes gebergte, op het grondgebied van Argentinië, vlakbij de grens met Chili. Vanuit Parque Provincial Aconcagua vertrekken begeleide trektochten naar de top van Aconcagua.
Enkele kilometers voorbij de mooie Incabrug komen we bij het Parque Provincial Aconcagua. We stoppen op de parking van het Horcones Visitor Center en maken een korte rondwandeling naar een uitzicht op de top van deze indrukwekkende berg. Dit is de 3de van de 7 hoogste bergen ter wereld die we al mochten aanschouwen. De Kilimanjaro met 5.895 meter hoogte hebben we beklommen in 1994. Denali (voorheen Mount Mc Kinley genoemd) in Alaska zagen we voor het eerst in 1995 tijdens onze huwelijksreis en opnieuw in 2015.
Eenmaal terug aan de parking, komt een parkwachter even met ons praten. Hij nodigt ons uit om nog een rondwandeling te maken, wat verder het park in. Deze leidt naar een mooi uitzicht op Aconcagua van wat dichterbij en passeert langs Laguna Horcones. Dit wandelpad blijft het ganse jaar open. We zullen dat doen op terugweg binnen een goeie maand, de grensformaliteiten in de andere richting zouden minder tijd vragen. Nu willen we zo snel mogelijk verder, om voor het donker een lagergelegen overnachtingsplek te bereiken. Boven is het ons te koud.
Een 3,1 km lange tol-tunnel brengt ons naar de andere kant van de bergketen. De mooie bergpas eroverheen, met zijn vele haarspeldbochten is momenteel ondergesneeuwd. Eenmaal voorbij de tunnel, komen we al vlug bij de grenskantoren aan.
OVERNACHTINGEN:
EL NIHUIL – LANGS DE OEVER VAN HET STUWMEER
Coördinaten: -35.032805, -68.681702
Gelegen op 1.302 meter hoogte.
PRIJS: n.v.t.
SCORE: 3/5
COMMENTAAR:
Parkeerplaatsje langs de weg aan de oever van het stuwmeer. Zeer rustig.
Geen voorzieningen. Goede ontvangst met Claro sim-kaart.
Minpunten: Naast de weg, geluid van de weinige passerende voertuigen. Zichtbaar.
RN7, USPALLATA – YPF BENZINESTATION
Coördinaten: -32.594757, -69.370599
Gelegen op 1.866 meter hoogte
PRIJS: N.v.t.
SCORE: 2/5
COMMENTAAR:
Parking voor een benzinestation, waar ook vrachtwagens overnachten op een grote parking achteraan. De pompbediende raadt ons aan de parking voor auto’s te gebruiken, die is rustiger.
Vrij druk tijdens de dag, door grensverkeer, ’s nachts rustiger. Toiletten, douches, WIFI, winkel, restaurant.
Minpunten: Dichtbij de weg. Geluiden van de vrij drukke weg en de voertuigen die komen tanken.
GEREDEN TRAJECT:
Cañon del Atuel – San Rafael – El Nihuil, 105 km
RP173 – RN143 – RN144 – RP180 – Boulevard San Martín (meestal goede en rustige wegen)
El Nihuil – San Rafael – San Carlos, 181 km
Boulevard San Martín – RP180 – RN144 – Calle 25de Mayo (smalle achterafstraat) – RP150 – RN143 (wegdek beschadigd) – RN40 (meestal goede en rustige wegen)
San Carlos – Tunuyán – Luján de Cuyo – Uspallata, 177 km
RN40 – RN7 – RN149 (beschadigde wegen, niet aangenaam om rijden, vanaf RN7 druk vrachtverkeer naar de grens)
EXCURSIES:
PUENTE DEL INCA – LANGS DE RN7
Klein toeristisch plaatsje hoog in de bergen, waar zich een prachtige natuurlijke brug bevindt. Loont de moeite om even te stoppen op weg naar of van de grens.
Korte wandeling naar het uitzichtpunt, van bij de parking langs de weg.
Hier vertrekken wandelpaden, alsook mogelijkheden tot wintersporten.
SCORE: 5/5
INKOM: Gratis.
PARKING:
Langs RN7.
HORNOCAL VISITOR CENTER – VERTREK MEERDERE WANDELPADEN
Parking aan het Visitor Center, van waar een kort paadje leidt naar een uitzicht op de Aconcagua.
Er is nog een langere wandeling, tot bij een uitzicht op Laguna Hornocal en Aconcagua van wat dichterbij, 4 km retour. Meer is niet mogelijk gedurende de winterperiode.
Het park is jaarlijks open van 15 november tot 15 maart. Dan zijn er meerdere wandelmogelijkheden, die je dichterbij of op de hellingen van Aconcagua brengen, doch allen met gids. Vooraf te reserveren en een permit aan te vragen via de website van Aconcagua Provincial Park.
SCORE: 5/5
INKOM:
Gratis voor de 2 korte wandelingen.
Vrij prijzig om verder het park in te gaan, zie website: inkaexpediciones.com
PARKING:
Langs RN7.
