Reisverhaal «Het noordwesten »
Uruguay
|
0 Reacties
29 September 2022
-
Laatste Aanpassing 20 Oktober 2022
29 september – 7 oktober 2022
Traject: Parque de Lago – Artigas – Valle del Lunarejo
Onze eerste rit door Uruguay
Vanuit het rustige natuurreservaat Parque de Lago, rijden we naar de hoofdweg. Deze volgen we in noordelijke richting. We zijn wat laat vertrokken om de lange rit naar onze volgende bestemming, Artigas in één dag te rijden, gezien de sterk beschadigde weg.
De ganse tijd rijden we door een licht glooiend landschap. Aanvankelijk tussen serres met aardbeien en tomaten, daarna sinaasappelboomgaarden. Om verderop enkel nog omringd te zijn door weilanden, met koeien, schapen, paarden, … struisvogels. We kruisen enkele mooie kronkelende riviertjes, de omgeving is moerassig, vaak staan de weides onder water. Veel bewoning komen we niet tegen, hier en daar siert een boerderijtje het landschap, enkele piepkleine landelijke dorpjes.
In Sequeira, zo’n dorpje, stoppen we op het zandplein dat naast de hoofdweg tot bij het ziekenhuisje en de politiepost loopt. Een agent verwelkomt ons om hier te overnachten, het is veilig. Ons uitzicht bestaat uit weilanden en ’s avonds een mooie zonsondergang. Meer moet dat niet zijn …
In provinciehoofdstad Artigas gaan we opnieuw op zoek naar propaan. Ook in Uruguay blijkt het een uitdaging om een Noord Amerikaanse gasfles opgevuld te krijgen. We vinden in deze stad slechts 2 gasleveranciers. Bij onze 2de poging treffen we een man die het wil proberen, met gebruik van het tussenstuk dat we hebben uit Argentinië, maar hij belooft niets. Wanneer we om 4 PM de fles gaan ophalen, blijkt hij tot onze opluchting toch gevuld geraakt. Ons tussenstuk werd hiervoor gedemonteerd. En ja, ook hier wordt bevestigd dat we in een duurder land reizen … In Argentinië betaalden we 5 EUR voor het vullen van een 10 kg fles, ditmaal 26 EUR. We vinden een rustig overnachtingsplekje op de parking vóór de begraafplaats.
Minerale stenen
De regio van Artigas is bekend om zijn reusachtige minerale stenen, in dieppaarse kleur. De mijnen kunnen bezocht worden, alsook de werkplaatsen en natuurlijk … winkels. In het stadje zien we overal ateliers waar de indrukwekkend grote, donkerpaarse stenen worden verwerkt.
Op het internet is hierover weinig te vinden. We zien een tour per autobus, die door Hotel Casino wordt aangeboden, waar we een bericht naartoe sturen met de vraag om meer informatie. Zij antwoorden niet. Het is momenteel laagseizoen, misschien is dat de reden, te weinig interesse om een autobus te vullen.
Pas 2 weken later zullen we toch nog hun antwoord ontvangen, waarbij ze vragen of we die rondrit met eigen vervoer kunnen doen en met hoeveel personen we zijn … pas met die info kunnen ze een prijs berekenen. Dat is voor ons te laat, we zijn al een heel eind verder gereisd.
Ook zijn er gidsen die de mineralen route rijden, met toeristen. Bij een benzinestation wordt verzameld en start de rit. Iedereen rijdt met zijn eigen voertuig achter de gids aan, in totaal 60 km, gedurende 4 uren. Een vriendelijke pompbediende zegt ons dat zij niets met de tour te maken hebben, hij belt voor ons een gids. Die geeft ons telefonisch uitleg, we zouden showrooms gaan bezoeken onderweg. Op onze vraag of er ook mijnen worden bezocht, antwoordt hij bevestigend. Hij bevestigt dat de mijnwerkers ook op zaterdag actief zijn. Ondanks dat het weekend is, zijn er geen andere deelnemers. Bijgevolg is de prijs zeer hoog, omdat we maar met ons 2 zijn.
Uiteindelijk beslissen we om deze mijnen niet te bezoeken. Foto’s die we op het internet zien, zijn wel mooi, maar tonen eigenlijk niets nieuws. We bezochten in Argentinië de Wanda mineralen mijn, een vergelijkbare site. De stenen waren kleiner, de mijn wellicht minder uitgestrekt, … doch het principe blijft hetzelfde.
We vervolgen onze rit door het ééntonige glooiende landschap, met nog meer weilanden, minder bewoning, over een sterk beschadigde weg. Het is lente, ontelbare wilde bloemen in vele kleuren sieren de berm … waardoor deze rit toch wat meer kleur krijgt. Ditmaal zien we geen enkel dorpje, hier en daar een boerderijtje in de verte tussen de weilanden.
Opnieuw stoppen we bij een kleine politiepost, niet meer dan een woonhuisje met 1 agent, waar we op het graspleintje ernaast mogen overnachten. Dit is de eerste plaats langs deze weg waar dit mogelijk is. ’s Ochtends komt een andere agent aflossen, hij vraagt of we niets nodig hebben, we mogen daarvoor altijd tot bij hem komen. Wanneer hij hoort dat we op punt staan om verder te rijden, lijkt hij teleurgesteld ‘Oh, jullie passeren enkel’.
Valle del Lunarejo
Het is niet meer ver rijden naar het bezoekerscentrum van Valle del Lunarejo. We hopen in dit beschermd natuurgebied wat te kunnen wandelen, het zou mooi zijn.
De ranger heet ons welkom, hij vertelt wat we hier kunnen doen. Er zijn veel wandelingen te maken, naar mooie rotspartijen, watervallen en uitzichten op de omgeving. Doch geen enkele plaats is vrij toegankelijk. Voor elk bezoek moet de respectievelijke gids vooraf telefonisch worden gecontacteerd, want alles bevindt zich op privé gronden.
Enkel de stenige zandweg die verder doorloopt, is publiek en dus vrij te betreden tot bij de rivier, 4 kilometer verderop. Tot daar kan met een voertuig worden gereden, kamperen is er mogelijk. Omdat we graag willen wandelen, zullen daar morgen te voet naartoe gaan, in de hoop een beter beeld te krijgen over wat deze omgeving ons te bieden heeft … en of een uitstap met gids in deze omgeving ons aantrekt.
Río Lunarejo
De wandeling naar Río Lunarejo is mooi, ook al moeten we de weg volgen. Deze brede stenige zandweg wordt amper gebruikt. We komen langs een schooltje, waar ook de kleine ziekenpost is gevestigd, enkele boerderij gebouwtjes, wat logies, aanbiedingen voor tours.
Bij een vogelkijk platform blijven we een poosje staan. Veel witte watervogels zijn volop aan het nesten in het meertje, alsook enkele felroze. Hoog boven ons zweven gieren, ze doen ons denken aan de prachtige condors die we in Peru zagen, maar ditmaal in miniformaat. Kleurrijke vogels, klein en groot, zijn hier te bewonderen.
Ook deze rivier heeft duidelijk wat te lijden onder de langdurige periode van droogte in de regio. Je zou hierin kunnen zwemmen, maar daarvoor is onvoldoende diepte. Bij grote warmte zal het heldere water zeker uitnodigen tot verfrissing. Waar de weg Río Lunarejo kruist, is die ongeveer 10 cm diep, het water stroomt maar langzaam.
In het bos op de oever bevindt zich een grote grasvlakte, waarop kan gekampeerd worden. Mooi en rustig, maar wat weinig te zien. Wij moeten deze plaats niet overwegen, Manga kan er niet oprijden, omwille van de laaghangende boomtakken op het toegangsweggetje. Bovendien verkiezen we ons plekje aan het bezoekerscentrum met weids uitzicht op de omgeving van glooiende weilanden.
Op terugweg slaan we nog een zijweg in, waar een bord verwijst naar een wandelpad, 400 m verderop. Doch dat pad is niet te vinden, dus keren we terug naar Manga. We genoten van onze wandeling, in totaal 11,5 km.
Later keren we nog een keer terug naar het uitkijk platform, het is leuk om de watervogels op hun nesten te zien. Enkele vliegen de ganse tijd heen en weer, ze keren terug met stokjes in hun bek.
We maken kennis met Tieneke en Jaap uit Nederland, enkele weken geleden met hun reis gestart in Uruguay. Steeds leuk om in het zonnetje, bij de koffie ervaringen uit te wisselen.
OVERNACHTINGEN:
SEQUEIRA – STRAATKANT
Coördinaten: -31.000513, -56.876758
Gelegen op 162 meter hoogte.
PRIJS: N.v.t.
SCORE: 3/5
COMMENTAAR:
Zandplein op zijweg naast de doorgaande weg, in klein landelijk dorpje, aan een politiekantoor en klein ziekenhuis. Een agent verwelkomt ons en zegt dat het hier veilig is.
Geen voorzieningen. Vrij rustig, ’s Nachts heel rustig.
Minpunten: Zichtbaar van de straat. Geluid van het weinige verkeer.
ARTIGAS – STRAATKANT
Coördinaten: -30.402381, -56.488900
Gelegen op 118 meter hoogte.
PRIJS: N.v.t.
SCORE: 3/5
COMMENTAAR:
Parkeerplaats op brede asfaltstrook vóór de begraafplaats, gescheiden van de straat door groen pleintje.
Geen voorzieningen. Vrij rustig.
Minpunten: Zichtbaar van de straat. Geluid van het weinige verkeer.
SARANDÍ DEL ARAPEY – GRASPLEINTJE
Coördinaten: -30.995595, -56.139594
Gelegen op 320 meter hoogte.
PRIJS: N.v.t.
SCORE: 4/5
COMMENTAAR:
Parkeerplaats op een graspleintje aan een kleine politiepost, aan het begin van een smal zandbaantje dat naar een afgelegen dorpje leidt.
Geen voorzieningen. Uiterst rustig, er is amper verkeer op deze weg.
Minpunten: Zichtbaar van de straat.
VALLE DEL LUNAREJO – PARKING BEZOEKERSCENTRUM
Coördinaten: -31.160788, -55.881088
Gelegen op 186 meter hoogte.
PRIJS: Gratis.
SCORE: 4/5
COMMENTAAR:
Kleine parking aan het bezoekerscentrum van deze regio.
We mogen hier blijven overnachten, bij voorkeur aan de achterkant van het gebouw waar meer parkeerplaats is. Daarvoor moeten we terugkeren naar de hoofdweg en een klein stukje terugkeren, om een stenige zandweg in te rijden.
Toiletten, warme douches (warmteboiler). BBQ. Drinkbaar water.
Bij onze aankomst op zondag wordt er een feestje met BBQ georganiseerd door lokale mensen, waardoor het wat lawaaierig is. Maar anders is het aangenaam rustig.
Het bezoekerscentrum is gesloten op maandag, maar de parking beschikbaar.
Minpunten: /
GEREDEN TRAJECT:
Parque de Lago – Sequeira, 136 km
Weg naar Parque de Lago: zelfde weg terug, glooiend, we blijven langer op bochtige zijweg naar het park, om de sterke beschadigingen op de verbindingsweg naar Ruta 3 te vermijden.
Ruta 3 – Ruta 4: zeer rustige weg, wegdek helt sterk af naar de buitenkant, asfalt is de ganse tijd beschadigd.
Sequeira – Artigas, 89 km
Ruta 4 – Ruta 30: zeer rustige weg, wegdek helt sterk af naar de buitenkant, langzaamaan verbetert de toestand van het wegdek.
Artigas straten: voldoende breed, meestal 1 rijrichting. Regelmatig beschadiging, hier en daar verkeersdrempel, of diepe dwarsgeul. Vrij rustige stad.
Artigas – Sarandí del Arapey, 83 km
Ruta 30: zeer rustige weg, wegdek op plaatsen sterk beschadigd.
Sarandí del Arapey – Valle del Lunarejo bezoekerscentrum, 35 km
Ruta 30: zeer rustige weg, wegdek op plaatsen sterk beschadigd. Met korte, maar steile bochtige afdaling.
EXCURSIES:
VALLE DEL LUNAREJO – PARKING BEZOEKERSCENTRUM
Dit bezoekerscentrum biedt informatie over de streek. Zelf hebben ze weinig anders te bieden, alle grond is privé-eigendom. Er zijn mooie wandelingen te maken, naar bijzondere rotsen, watervallen, uitzichten, … alsook andere activiteiten te doen, zoals paardrijden. Doch alles gebeurt met een gids, voor elke locatie is dit een andere gids, wellicht georganiseerd door de respectievelijke eigenaars. Een lijst met de telefoonnummers waarop de gidsen kunnen worden gecontacteerd, is beschikbaar.
Achteraan het bezoekerscentrum loopt een brede publieke stenige zandweg, geschikt voor alle voertuigen, 4,5 km verderop bevindt zich de rivier Río Lunajero, waar mag gezwommen en gekampeerd worden. Deze weg versmalt en loopt aan de overkant verder door het gebied, maar volgens de ranger is daar niets te zien, er zouden enkele rivieren te kruisen zijn (in regenperiodes soms te diep), hoge ophanging wordt aangeraden.
SCORE: 3/5
INKOM:
Het bezoekerscentrum zelf is gratis toegankelijk, alsook de publieke zandweg naar de rivier 4,5 km verderop.
Andere uitstappen: Afhankelijk van de trip en de gids.
PARKING:
Er is een kleine parking voorzien vooraan het bezoekerscentrum, achteraan bevindt zich een brede grassige weg met meer en beter geschikte parkeerplaatsen. Deze is best bereikbaar via de stenige zandstraat, die afslaat een stukje verder richting Artigas.
Coördinaten: -31.160788, -55.881088
