Reisverhaal «Bergdorpjes in Antioquia»

Zuid Amerika 2 | Colombia | 0 Reacties 04 Oktober 2019 - Laatste Aanpassing 25 Oktober 2019

4 – 14 oktober 2019      

Bergdorpjes in Antioquia      

Traject: San Jose del Nus – El Retiro – Jericó – Jardín – La Pintada      

Antioquia      
We vervolgen onze rit doorheen de bergen, in de provincie Antioquia. Hier is de weg merkelijk in betere toestand, we vragen ons af of dit een rijkere regio is. Of komt het door het geografische verschil. Het zand- en rotsgebergte met steile wanden, gaat over in een felgroene omgeving met eerder glooiende berghellingen. Een beetje vergelijkbaar met de Oostenrijkse Alpen.

Al vlug komen we enkele mooie kleurrijke Chivas tegen, dat zijn de zo typische open locale bussen in Antioquia. De grote vierkante, logge voertuigen (meestal) uit lang vervlogen tijd, zijn zeer kleurrijk beschilderd, met vaak Christelijke onderwerpen. Op het dak wordt bagage vervoerd.

De boeiende grootstad Medellin, vooral bekend om de vele beelden van kunstenaar Botero en het openbaar vervoer dat gedeeltelijk met kabelsporen werkt, bezochten we uitgebreid in 2008. Ditmaal laten we die links liggen, al moeten we door de chaotisch drukke buitenrand passeren.

Daar willen we gaan winkelen, doch er is nergens een plaatsje waar we Manga kunnen achterlaten. Een veiligheidsagent raadt ons aan om elders een betaalparking te zoeken en per taxi te komen shoppen. We rijden verder, zullen wel ergens een supermarktje tegenkomen.

De propaanperikelen herhalen zich
Weerom zijn we op zoek naar propaan, net als vorige keer verloopt dat moeizaam. De voorbije dagen stopten we hier en daar bij vulstations, doch nergens kon men ons helpen. Nu willen we daar toch eerst werk van maken. Een ganse namiddag brengen we door bij 2 verschillende gasplants, waar men tracht onze propaanfles te vullen. Telkens is men overtuigd ons te kunnen helpen. Doch tijdens meerdere pogingen, met en zonder adapter, slaagt men daar niet in. Na lang wachten volgt telkens weer de teleurstelling. Het is ongelooflijk, want we weten dat anderen met hetzelfde systeem, hier hun flessen probleemloos lieten vullen, al dateert dat van 2017.
Zo gaat een nutteloze namiddag voorbij …

De volgende ochtend stoppen we bij nog 2 andere vulstations, hetzelfde scenario. Men wil helpen, probeert, maar slaagt er niet in de gasfles te vullen. Eén man zegt dat hun vulsysteem verouderd is, dat we een modernere gasplant moeten vinden. Maar hoe en waar?
Ten einde raad stoppen we bij een winkeltje, waar men kleine cilinders met allerlei soorten industriële gassen vult, waaronder brandblusapparaten en zuurstofflessen. Overtuigd dat hier geen propaan voorhanden is, stoppen we toch. De vriendelijke man wil ons graag helpen en telefoneert naar een gasleverancier.
In geen tijd staat deze man op de parking, met zijn kleine vrachtwagentje vol gasflessen. Ook hij is zeker onze fles te kunnen vullen, een adapter heeft hij niet nodig. Hij neemt onze propaanfles mee, we moeten 25 minuten wachten. We hebben weinig hoop en wachten vol spanning … stipt 25 minuten later stopt de man naast ons. Op het moment dat hij onze fles uit zijn laadbak haalt, zien we dat die zwaar is … Eindelijk zijn we gered, althans de verse voeding in onze koelkast en diepvries! Langer dan enkele dagen zou onze tweede propaanfles het niet meer uithouden.

El Retiro
Het koloniale dorp El Retiro groeit snel, door de vele gepensioneerden die zich vanuit de stad hier komen vestigen. Ze vinden vooral rust en schone lucht in dit koele dorp, waar een aangename sfeer heerst.

Onderweg naar El Retiro passeren we Llanogrande, waar zich een groot winkelcentrum bevindt. Hier stoppen we op de ruime overflow parking, een grasveld met bewaking. Manga staat er bijna gans alleen, auto’s verkiezen te parkeren in het gebouw. Vooral de moderne supermarkt met zeer uitgebreid aanbod en aantrekkelijke verse artikelen, interesseert ons.

Wat verder bij een politiecontrole moeten we stoppen. De vriendelijke agent begint een gezellig babbeltje, hij stelt wat vragen over onze reis, wat we al gezien hebben en waar we verder naartoe gaan. Onze papieren vraagt hij niet. Op het einde geeft hij een hand en wenst ons nog een goede reis. Grappig!

Aan de rand van het dorp Retiro parkeren we in een rustige woonwijk, bij een parkje met speeltuin en wandelpad aan een rivier. Het is niet onze gewoonte om Manga aan de straatkant te plaatsen voor een overnachting, doch deze achteraf straat is ruim breed, er komen enkel voertuigen die hier echt moeten zijn. Marc is niet zeker en stelt de vraag aan een bewoonster, die met haar kat op wandel is. Zij is positief en biedt prompt aan om voor haar deur te parkeren. Dat willen we niet doen, zo benemen we alle uitzicht, ook voor de buren.

Het klikt onmiddellijk, we vergezellen Martha en Chico tijdens de wandeling en drinken nadien in haar appartement een kopje koffie. ’s Avonds gaan we samen met haar en enkele vriendinnen naar het dorpsplein, waar een muziekavond plaats vindt. Al vlug zijn alle stoelen volzet, de bewoners zijn massaal aanwezig. Andere toeristen zien we niet. We genieten van locale en Caraïbische muziek, door 3 totaal verschillende groepen gebracht. Een saxofoonensemble met 7 muzikanten, een universiteitskoor met begeleiding van o.a. gitaren, een harmonie orkest dat het ganse podium vult. Tijdens het laatste optreden begint men spontaan te dansen, overal op het plein. Een leuke avond, vol ambiance!
Als afsluiter drinken we samen met Martha in Manga een glaasje wijn.

De volgende dag nemen we afscheid en bezoeken nog vlug het dorpscentrum. Toeristisch is dit bruisende dorpje niet, maar de vriendelijke bewoners zijn zeer actief. Iedereen groet, we worden meermaals aangesproken. Op het plein heerst een warme sfeer, verspreid staan kraampjes, overal zitten mensen iets te nuttigen in de schaduw van hoge bomen.

Wanneer we via de smalle straatjes het centrum doorkruisen om te vertrekken, komen we één van Martha’s vriendinnen tegen. Zij is enorm gefascineerd door onze camper, ze zag zoiets nog nooit. Marc toont vlug de binnenkant, zij wijst ons waar ze woont. Het wordt opnieuw een emotioneel afscheid.

Alternatieve bergweg met valse start
Om de grote drukte rond Medellin te vermijden, kiezen we voor een onverharde weg, het is even ver. Bij het verlaten van El Retiro, door de zeer smalle straatjes, loopt het al fout. Na een afslag, komt een man achter ons aan gelopen en roept. Hij legt uit dat we deze straat niet mogen nemen, ze komt uit op een steile trap, met een voertuig niet te nemen. Niet voor het eerst dat de GPS ons dit lapt in Colombia … Een paard wordt vlug aan de kant gezet, opdat Manga achteruit terug en de hoek om kan.

Eenmaal op de zeer stenige zandweg, met overal grote putten, merken we onmiddellijk dat deze niet zo vlot zal rijden. Dit bergtraject is opnieuw zeer bochtig, de baan uiterst smal. Kruisen van andere voertuigen, zelfs motoren, gaat telkens moeizaam. We doen meer dan 3 uren over 26 km. Al vlug beseffen we dat ons volgende bergdorp, Jericó, vandaag niet meer bereikbaar zal zijn.

Tot onze opluchting komen we daarna op een asfaltweg uit. Nog steeds even bochtig en smal, het kruisen vaak moeilijk. Doch het betere wegdek laat ons toe wat sneller vooruit te komen. Ook de hoofdweg waar we daarna over rijden is nog steeds zeer kronkelend, met slechts 1 rijvak per richting. In de tegemoetkomende richting rijdt men in file, achter zware langzaam rijdende vrachtwagens. Dit blijft ons gelukkig bespaard, zodat we nog voor het donker in La Pintada aankomen. Hier zullen we overnachten achter een sportstadion.

Tijdens een tankbeurt, komen jonge kinderen Manga bewonderen en overladen Marc met gerichte vragen. Ze zijn heel nieuwsgierig.

Op weg naar Jericó – opnieuw een valse start
Vanuit La Pintada is het niet meer heel ver naar Jericó. Tot onze verrassing gaat het eerste deel van dit traject bijna volledig over een nieuwe, brede weg met 2 vakken per rijrichting, waar amper een auto op rijdt. Aanvankelijk denken we even dat de weg gesloten is, omdat we een tijd geen andere voertuigen zien.

Doordat deze weg nog niet op onze GPS staat, nemen we eerst de oude baan. Deze komt uit op de nieuwe weg, doch we moeten daar in de verkeerde richting oprijden omwille van de middenberm. Bijna helemaal terug in Pintada, kunnen we eindelijk terugdraaien en in de juiste richting vertrekken.

De zijweg naar Jericó is een mooi traject met vele uitzichten op de schitterende bergomgeving, aangenaam om rijden. We klimmen opnieuw van 622 meter hoogte naar 2.056 meter, via een eerder smalle en zeer bochtige weg.

Hoog boven het dorp bevindt zich El Morro, een uitzicht met parking, dat wordt onze slaapplaats. Tot laat ’s avonds komt men hier rondhangen, genieten van het uitzicht en de koele omgeving. Opnieuw heeft Manga succes en wordt danig bestudeerd. Het is grappig om horen dat men aan elkaar uitlegt hoe deze ‘Casa Rolante’ in elkaar zit. Zoals vaak wordt onze Belgische vlag als Duits herkend, tja, de kleuren zijn juist. De slogan van onze nummerplaten ‘Beautifull Britisch Columbia’ schept verwarring, dit is toch geen Colombiaanse nummerplaat ... We plaatsten er onlangs met rode kleeflettertjes ‘Canada’ boven. Dit wordt opgemerkt, doch echt klaarheid schept het niet. Wanneer we hierbij een woordje uitleg geven, volgen meestal leuke gesprekken …

Dorpsbezoek in Jericó
Bergdorp Jericó heeft 12.633 inwoners en is gelegen op 1.950 meter hoogte. Het kleurrijke dorp ligt in een kom tussen groene heuvels en bergen. Op een top prijkt een groot Christusbeeld, daar vertrekt ook een kabelbaan naar een natuurgebied met mooie uitzichten op de valleien rondom.

Via een met keien geplaveid pad gaan we de omgeving van onze slaapplaats bij het uitzicht EL Morro verkennen. Eerst passeren we een (gesloten) kabelspoor, dat deze top met een ander uitzicht verbindt. Verder komen we bij Cristo Rey, een groot wit beeld met gespreide armen, dat boven het dorpje uittorent. Het lijkt op het bekende Cristo Rey beeld in Rio de Janeiro.

Het pad daalt af naar het dorp, doorheen een Botanische Tuin. De begroeiing is mooi, doch weinig planten staan in bloei. We komen langs vijvers met grote kooivissen, gaan over houten bruggetjes, door bamboebos.

Net als Retiro is dit geen druk toeristisch dorp, wat het voor ons aangenaam om bezoeken maakt. De witgekalkte huizen met hun rode pannen daken, zijn mooi onderhouden. Deuren en ramen zijn in meerdere levendige kleuren geschilderd. We komen langs enkele kloosters en 2 grote kerken, bezoeken een cultureel centrum. Het grote centrale plein met veel groen is omzoomd door restaurantjes. Mannen dragen witte Panamahoeden, paarden staan aan huisgevels te wachten.
Enkele buschauffeurs roepen naar ons, dat ze om 14 u vertrekken, ze rijden met kleurrijke Chivas, de in Antioquia zo typische open bussen.

Parque Natural Las Nubes
Van onze slaapplaats wandelen we naar het Parque Natural Las Nubes, het kabelspoor daar naartoe is nog steeds gesloten.

Een smal en steil paadje klimt door weilanden de berg op, naar de top van de kabelbaan. Regelmatig moeten we via houten laddertjes over de omheining heen. In de laatste wei grazen koeien. Daarna duikt het pad een mooi bos in, met tropische begroeiing. Boven komen we bij de lift uit, die niet echt goed onderhouden lijkt, we vermoeden dat hij helemaal niet meer werkt.

Hier bevinden we ons in het park Las Nubes, brede graspaden gaan verder de berg op, naar meerdere uitzichtpunten op de omgeving rondom. Luifeltjes zijn voorzien, als bescherming tegen de zon tijdens een picknick. Ook kunnen ze als schuilplaats dienen tijdens tropische regenbuien. Nu zijn we hier bijna helemaal alleen, wellicht is het hier druk tijdens het weekend. Het is aangenaam rustig en stil hier boven, we genieten van onze wandeling.

Zeer vroeg komen vandaag de wolken uit het dal opzetten en het mooie uitzicht belemmeren. We keren terug via een ander pad, dat duidelijk meer wordt gebruikt. Het onderste deel is mooi geplaveid en zigzagt naar het dorp.

Na een avond en nacht met zeer veel stortregen en onweer, maken we kennis met onze buren die ’s avonds nog in het donker aankwamen. Julie (Frans) & Andres (Boliviaan) reizen samen met hun 2 kinderen, Marilou (6j) en Emilio (3j), noordwaarts in een Europese camper. Een ideale gelegenheid om ervaringsinformatie uit te wisselen. Terwijl ’s ochtends een helikopter, die op onze parking is geland, lange tijd de doorgang blokkeert, hebben we alle tijd hiervoor.

Jardín
Het aantrekkelijke bergdorpje Jardín ligt op 1.800 meter hoogte en heeft minder dan 20.000 inwoners. Toen het dorpje zo ’n 152 jaar geleden werd opgericht, was het omringd door bananen-, bonen-, suikerriet- en koffieplantages. De belangrijkste bronnen van inkomsten. Op heden wordt daar toerisme aan toegevoegd.

Het volgende bergdorp op onze lijst is Jardín. Daar leiden vanuit Jericó twee wegen naartoe, een onverharde die sterk wordt afgeraden door veel zeer grote stenen, ofwel een eindje terugkeren naar de geasfalteerde hoofdweg en deze verder volgen. De onverharde weg klinkt aantrekkelijk, hij is een stuk korter, maar zou minstens evenveel tijd vragen om te rijden. Doch door de hevige regenval van vannacht en de modder die we overal op de wegen zien, beslissen we toch de asfaltweg te nemen. Dit blijkt een goede keuze, omdat we pas na de middag vertrekken. Zo komen we toch nog rond 16 u aan in Jardín. Een onverharde weg biedt meer kans op verrassingen en vertragingen dan een goede asfaltweg.

De straten in Jardín zijn smal, maar doenbaar. Enkel wanneer we een vrachtwagentje kruisen, is het nipt. We parkeren Manga op een geschikt slaapplekje en maken nog een wandeling naar het gezellige grote plein. Op ’t eerste zicht vinden we de straten en huizen minder kleurrijk dan deze in Jericó, maar het plein biedt veel sfeer. Dit plaatsje is duidelijk wat meer toeristisch uitgebaat.

Cristo Rey
Hoog op een heuveltop kijkt opnieuw een groot wit Cristo Rey beeld neer op het dorp. We wandelen er naartoe voor het uitzicht. Het met grote ronde keien geplaveide, zeer oneffen pad daalt eerst steil naar een rivier, waar een mooie houten hangbrug ons overheen brengt. Dan wordt het klimmen, de rode aarde van het smalle paadje is op plaatsen zeer modderig en glad. Het brengt ons tussen bananen- en koffieplantages door.

Mirador la Garrucha
De volgende dag maken we een rondwandeling, langs de watervallen Cascada del Amor en Charco Corasón, naar de Mirador la Garrucha aan de top van de grappige oude Garrucha kabelbaan. Het pad leidt ons tussen koffie- en bananenplantages door en biedt schitterende uitzichten op het dorp. Overal rijpen koffieboontjes met rode en groene kleur aan de struiken, in tuintjes brengen de vruchten aan fruitbomen kleur.

Het eenvoudige, zeer oude kabelspoortje is schitterend om zien. De cabine van felgele houten spijlen lijkt op een hok, waarvan het deurtje tijdens de ‘rit’ wordt afgesloten met een groot hangslot. Een vrij dunne stalen kabel trekt het bakje omhoog, twee andere (iets dikkere) kabels aan de zijkanten houden het in evenwicht. ‘Is dit veilig?’ is de vraag die bij ons opkomt!

Via een smal modderpaadje, dalen we steil af naar de Jardín de Rocas. In deze mooie tuin zijn de rode Gallito de Roca vogels te bewonderen, een spektakel dat wordt beschreven als ‘dansen en zingen’. Deze speciale vogels zijn grotendeels felrood, op hun rug is een zilvergrijze vlek, de vleugels en staart zijn zwart.
Op het moment dat we er aankomen, gaat de gezapige regen over in een echte tropische stortbui. Gelukkig kunnen we schuilen onder een afdak, om van daaruit de vogels te bewonderen. Jammer genoeg zitten die in de bomen, waardoor foto’s moeilijk te nemen zijn. Misschien schuilen ze er voor de regen. We wachten tot de bui over gaat, maar de mooie vogels blijven zich vooral ophouden tussen het gebladerte. Sommigen vormen paartjes, ‘zingen’ doen die volgens ons niet, we zouden het eerder zien als naar elkaar kwetteren. Af en toe wordt er ‘gedanst’, wat om elkaar heen fladderen tussen de takken. Al bij al leuk om gezien te hebben.

Wanneer we door het dorp terugkeren naar Manga, valt de grote drukte ons op. Het is zondag, we komen door enkele straten met vele cafeetjes, die allen propvol zitten. De locale bevolking geniet van hun vrije dag, waarbij duidelijk veel alcohol wordt verbruikt.

Vanuit Jardín rijden we terug naar La Pintada. Er is een kortere weg naar het zuiden, deze wordt omschreven als zeer stenig en vooral uiterst modderig tijdens het regenseizoen. Gewone auto’s kunnen deze niet rijden, door te dikke keien en teveel modder. Manga zou dit moeten aankunnen, maar de vele regen van de laatste dagen maakt dat we voor de andere optie kiezen. Zelfs op de kronkelige geasfalteerde bergweg liggen overal restanten van (vaak oude) modderlawines, die het wegdek danig versmallen.

TIPS:
Llanogrande Shopping Mall
Aantrekkelijk winkelcomplex met vele winkeltjes, restaurantjes, een EURO versmarkt en een grote Carulla supermarkt met een uitgebreid aanbod aan artikelen en kwalitatieve verswaren. Het complex situeert zich aan beide kanten van de grote weg. Er is een overflow parking met bewaking voorzien, op een grasterrein waar voertuigen van elke grootte terecht kunnen.
Coördinaten: 06.125070 – 75.421740

OVERNACHTINGEN:
GUARNE –PARKING BENZINESTATION
Coördinaten: 06.056542 – 75.507520
PRIJS: Gratis.
SCORE: 2/5
COMMENTAAR:
Eerder beperkte parking aan een benzinestation langs route 60, met fastfood restaurantje.
Zeer vriendelijk personeel. Toiletten, douche (2.000 COP pp.), WiFi van het restaurantje.
Minpunten: Geluiden van de weg, doch het lawaai valt nog redelijk mee om te slapen.

EL RETIRO – STRAATPARKING
Coördinaten: 06.056542 – 75.507520
PRIJS: N.v.t.
SCORE: 3/5
COMMENTAAR:
Parkeerplaats langs de straatkant, bij een parkje met speeltuintje en wandelpad langs een rivier. Gelegen in een zeer rustige woonwijk, in een straat die een lus vormt, weg van de doorgaande straten. Kinderen spelen er, wandelaars passeren. Auto’s zien we amper, wie hier niet moet zijn, rijdt niet door deze straat. Zeer vriendelijke bewoners. Geen voorzieningen. Op wandelafstand van het centrale plein/park (+/- 800 m).
Minpunten: /

LA PINTADA –PARKING AAN SPORTTERREIN
Coördinaten: 05.741202 – 75.608032
PRIJS: Gratis.
SCORE: 3/5
COMMENTAAR:
Kiezelterrein achter een klein stadion, vlakbij het politiekantoor. Vrij rustig. Geen voorzieningen.
Minpunten: /

JERICÓ –PARKING AAN UITZICHTPUNT / KABELBAAN
Coördinaten: 05.794873 – 75.782816
PRIJS: Gratis.
SCORE: 5/5
COMMENTAAR:
Kiezelparking aan een mooi uitzicht, hoog boven het dorp. Hier vertrekt een kabelspoor, maar dat werkt niet meer. Regelmatig komen en vertrekken mensen tijdens de dag, met voertuigen of te voet, om van het uitzicht te genieten. Rustig, vooral ‘s nachts. Geen voorzieningen.
Tijdens het weekend is het drukker, dan zou hier een bewaker aanwezig zijn.
Minpunten: /

JARDÍN – STRAATPARKING
Coördinaten: 05.596473 – 75.814912
PRIJS: N.v.t.
SCORE: 4/5
COMMENTAAR:
Parkeren langs de straatkant, in een rustige doodlopende straat aan de rand van het dorp. Iets bredere straat met aan 1 kant weilanden. ’s Avonds zeer rustig. Geen voorzieningen. Op wandelafstand van het centrale plein (+/- 500 m).
Minpunten: /

GEREDEN TRAJECT:
San Jose del Nus – Cisneros – Medellin – Guarne, 114 km
Route 62: vervolg zeer bochtige bergweg. De toestand van de weg is prima. Het is nog steeds genieten van een schitterende omgeving, doch deze verandert van rotswanden naar diepgroene meer glooiende bergomgeving.
Rond Medellin: drukke wegen, met vaak chaotisch verkeer.
Route 60: mooie en rustige weg.
TOL: 8.300 COP, peaje Cisneros (weg 62)
TOL: 10.700 COP, peaje Trapiche – rekening in 2 delen, eentje moet worden afgegeven bij een volgende tolhokje, wie dit niet heeft, moet bij betalen (weg 62)
TOL: 12.000 COP, peaje Copacabana (weg 60)

Guarne – Rionegro – Llanogrande – El Retiro, 83 km
Route 60: mooie en rustige weg.
Verder smallere wegen door rustig landschap, aan dorpjes drukker en nog smaller.

El Retiro – La Granje – Versalles – La Pintada, 73 km
De onverharde ‘achterafweg’ tussen El Retiro en La Granje is smal, uiterst bochtig en stenig. Het is de ganse tijd zeer langzaam rijden, voertuigen kruisen is meestal moeilijk. Nergens zijn parkeerplaatsjes voorzien langs deze weg. We doen meer dan 3 u over 26 km.
Vanaf La Granje komen we op weg 25AN03, een asfaltbaantje eveneens zeer smal en bochtig. Ook hier is kruisen vaak moeilijk, doch het wegdek is al veel beter.
In Versalles komen we op weg 25, een goede hoofdweg, doch deze blijft zeer bochtig en er is maar 1 vak per rijrichting. Het blijft een langzaam traject. Traag rijdende voertuigen kunnen moeilijk voorbij gestoken worden.

La Pintada – Cauca Vieja – Jericó, 53 km
Weg 258 van Pintada naar Cauca Vieja: overwegend zeer goede weg, die men volledig aan het heraanleggen is, met 2 baanvakken per richting. Onderweg enkele plaatsen waar nog wordt gewerkt. Uiterst rustig!
Let op: In La Pintada rijden we een verkeerde weg op, omdat de GPS de nieuwe weg niet kent, deze start op een andere locatie. We komen erop uit, maar moeten een heel eind terugkeren, omwille van de middenberm.
Via Jericó: afslag aan Cauca Vieja, smalle asfaltweg, zeer bochtig, met laaghangende takken. Mooie omgeving.

Jericó – Cauca Vieja – Peñalisa – Hispana – Andes – Jardín, 93 km
Via Jericó: afslag aan Cauca Vieja, smalle asfaltweg, zeer bochtig, met laaghangende takken. Mooie omgeving.
Weg 258 van Cauca Vieja – Peñalisa: weg die men volledig aan het heraanleggen is, met 2 baanvakken per rijrichting. Op dit stuk is er nog niet veel van de nieuwe baan klaar, er moet regelmatig over stukken zand of oude weg worden gereden, met redelijk wat putten en andere beschadigingen. Onderweg enkele plaatsen waar nog wordt gewerkt. Vrij rustig!
Weg 60 van Peñalisa tot de splitsing met weg 60 AN 04: bochtige maar redelijk goede weg, hier en daar wat smaller aan bewoning. Hier en daar putten. Ietwat drukker.
Weg 60 AN 04, tot in Jardín: bochtige weg, maar rijdt zeer vlot. Hier en daar putten. Veel bewoning en koffieplantages rondom.

Jardín – Andes – Hispana – Peñalisa – Cauca Vieja – La Pintada, 100 km
Zie hoger.

EXCURSIES:
RETIRO – KOLONIAAL DORP
Vrij groot dorp, dat vooral groeit door de vele gepensioneerden die vanuit de stad hierheen verhuizen. Niet zeer toeristisch, eerder een woonomgeving. Aangenaam om toeven, rustig en niet al te warm door de hoogte (2.170 m.h.), zeer vriendelijke bevolking.
Muziek op het plein/park:
Elke eerste zaterdag van de maand, wordt op het plein muziek gemaakt. Vooral door locale groepjes. De locale bevolking komt hier massaal naartoe, alle stoelen zijn al vlug bezet.
Wanneer wij hier zijn, treden 3 orkestjes op:
1. Een saxofoonensemble met 7 deelnemers.
2. Een universiteitsorkest, met zang.
3. Een soort harmonieorkest.
Allen brengen typisch locale en Caraïbische muziek. Bij het laatste optreden begint men overal op het plein te dansen, leuk om zien. Ambiance verzekerd.
Start: 19 u.
Inkom: Gratis.
Coördinaten: 06.057280 – 75.502626
SCORE: 5/5
INKOM: N.v.t.
PARKING:
We vertrekken steeds te voet van onze slaapplaats.
Coördinaten: 05.741202 – 75.608032

JERICÓ – KOLONIAAL BERGDORP
Mooi gelegen bergdorp, zeer kleurrijk. Niet al te toeristisch, waardoor de authenticiteit blijft bewaard. Aangenaam om toeven, rustig en niet al te warm door de hoogte (1.950 m.h.), zeer vriendelijke bevolking.
Botanische tuin:
Gelegen op de helling die leidt naar de top van de heuvel El Morro, met daarop het grote beeld Cristo Salvador. Aangename wandeling van en naar het dorp, niet al te ver.
Inkom: gratis.
Parque Natural Las Nubes:
Rondom het dorp zijn mooie groene heuvels en bergen. Hier bevindt zich het natuurgebied Parque Natural Las Nubes, met mooie uitzichten rondom. Perfect voor een picknick.
We maken een aangename rondwandeling van onze slaapplaats, aan de voet van de kabelbaan, naar het natuurpark en keren terug via het dorp.
Inkom: gratis.
Kabelbaan:
Leidt naar Parque Natural Las Nubes. We zien deze niet in werking, misschien omdat er tijdens de week te weinig bezoekers zijn. We vermoeden echter dat ze volledig stil ligt.
Prijs: hangt nergens uit.
Zwembad:
Mooi groot zwembad, volgens de kassier is het water zeer koud. Dat geloven we, de laatste dagen waren er niet zoveel zonne uren, om het water op te warmen.
Inkom: 3.000 COP pp.
SCORE: 4/5
INKOM: N.v.t.
PARKING:
We vertrekken steeds te voet van onze slaapplaats.
Coördinaten: 05.794873 – 75.782816

JARDÍN – KOLONIAAL BERGDORP
Mooi gelegen bergdorp, tussen bananen- en koffieplantages. Vrij toeristisch uitgebaat, doch de authenticiteit blijft redelijk goed bewaard. Vooral op het centrale plein heerst een gezellige sfeer, redelijk rustig en niet al te warm door de hoogte (1.800 m.h.), vriendelijke bevolking. Wat minder kleurrijk dorp, dan Jericó, hier vinden we vooral de omgeving de moeite waard. Vooral tijdens het weekend is het heel wat drukker door locaal toerisme.
Cristo Rey – uitzicht:
Groot wit beeld op een heuveltop, coördinaten: 05.604779 – 75.818358.
Boven is er mooi uitzicht op het dorp en zijn omgeving.
Wandelpad vanuit het dorp leidt hiernaartoe, coördinaten: 05.599720 – 75.817532
Pittige korte wandeling, met steile paden. Gedeeltelijk zeer modderig en glad, het is regenseizoen.
Lengte: 1,3 km enkel, hoogteverschil: 120 m.
Inkom: gratis.
Een kabelbaan gaat ernaartoe. De dame in het toerismekantoor zei ons hiermee terug te keren, dit maakt deel uit van het openbaar vervoer, prijs: 4.000 COP pp. Doch deze blijkt niet te werken. Wij hebben echter de indruk dat ze al heel lang niet meer in gebruik is.
We zien mensen via een andere weg naar boven komen, met jeeps, taxi’s, tuk-tuk’s, paarden.
Cascada del Amor – Charco Corazón – Mirador La Garrucha – Jardín de Rocas:
Mooie gevarieerde rondwandeling, mochten we slechts 1 wandeling kunnen maken, zouden we voor deze opteren. Ze start met een ronde keienpad, Herradera, dat uitkomt op een smalle zandweg (waar ook auto’s op rijden). Cascada del Amor is een mooie hoge waterval. Aan de voet van Charco Corazón speelt men in het water. Onderweg zijn schitterende uitzichten.
Mirador la Garrucha: de kabelbaan die uitkomt aan dit uitzicht is bijzonder om zien, een geelkleurig gesloten houten bak, die met een slot wordt afgesloten tijdens de rit. Prijs: 4.000 COP enkele rit.
Jardín de Rocas: mooie privétuin, waarin een 15 à 20-tal bijzondere Gallito de Roca vogels te bewonderen zijn. Speciaal om zien, al vinden we de inkomprijs overdreven.
Wanneer we terugkeren, zien we zo ’n vogel langs de toegangsweg.
Open: 16 u – 17.30 u.
Inkom: 10.000 COP pp.
SCORE: 4/5
INKOM: N.v.t.
PARKING:
We vertrekken steeds te voet van onze slaapplaats.
Coördinaten: 05.794873 – 75.782816